Νοέ 11

Eνάντια στην εξαθλίωση των ζωών μας–Αυτοπροστασία-Αλληλεγγύη-Αλληλοβοήθεια

Η κατάσταση που έχει περιέλθει η κοινωνία εξαιτίας της πανδημίας Covid-19 πάει από το κακό στο χειρότερο. Ένας ιός που μπήκε στη ζωή μας εδώ κ αρκετούς μήνες. Ένας ιός που μας υπενθυμίζει την λάθος κατεύθυνση που πορεύεται η ανθρωπότητα. Αναμφίβολα, όσο το παράλογο καπιταλιστικό συστήμα επελαύνει, άγνωστοι ιοί και ασθένειες θα μας χτυπούν όλο και συχνότερα. Το καταστροφικό χέρι του συστήματος καίει και καταστρέφει ότι χρειάζεται ο άνθρωπος για να ζήσει φέρνοντας μας αντιμέτωπους με ένα δυστοπικό μέλλον.

Η υπερσυγκέντρωση πληθυσμών σε γιγαπόλεις που δημιουργήθηκαν σε διάστημα λίγων χρόνων για να στηρίξουν την υπερπαραγωγή άχρηστων καταναλωτικών προϊόντων, τα οποία με τη σειρά τους θα πεταχτούν σε σύντομο χρονικό διάστημα ώστε να αντικατασταθούν από καινούρια φαντεζί σκουπίδια, δημιουργεί μια εφιαλτική κατάσταση στην Άπω Ανατολή. Μόλυνση, κολοσσιαίες παρεμβάσεις στη φύση για να υδροδοτηθούν και να ηλεκτροδοτηθούν, απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής και διαβίωσης για προλετάριους και υποπρολετάριους που στοιβάζονται ώστε να παράγουν με εξευτελιστικούς μισθούς, δημιουργούν το κατάλληλο περιβάλλον για την εξάπλωση ασθενειών.

Από την καύση σκουπιδιών σε Βόλο κ Θεσσαλονίκη και τα αιολικά πάρκα που επιχειρείται να εγκατασταθούν σε κάθε βουνοκορφή του τόπου, μέχρι τις φλόγες και την υλοτομία που καταστρέφουν τον Αμαζόνιο τον μεγαλύτερο πνεύμονα του πλανήτη, είναι πτυχές της ίδιας πολιτικής θανάτου. Το συνώνυμο του καπιταλισμού είναι ο θάνατος.

Τους μήνες που πέρασαν από το πρώτο lock down το ελληνικό κράτος δεν έκανε τίποτα το ουσιαστικό για την αντιμετώπιση της πανδημίας και την ενίσχυση του συστήματος υγείας. Το νοσηλευτικό προσωπικό μειώθηκε αντί να αυξηθεί ώστε να καλυφθούν τα ήδη μεγάλα κενά και συνεχίζει να εργάζεται σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες . Όχι μόνο δεν έχουν αυξηθεί οι ΜΕΘ, αλλά ακυρώνεται το 80% των προγραμματισμένων χειρουργείων. Αντί λοιπον να γίνει επίταξη των ιδιωτικών κλινικών όποιος πρέπει να χειρουργηθεί εξαναγκάζεται στο να αναζητήσει ιδιωτική λύση, αν φυσικά έχει την οικονομική δυνατότητα.

Eφιαλτική είναι η κατάσταση στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης – χώρους αποθήκες ψυχών, όπου χιλιάδες άνθρωποι στοιβαγμένοι σε άθλιες συνθήκες προσπαθούν να επιβιώσουν. Άνθρωποι δίχως ζεστό νερό, δίχως στοιχειώδη μέτρα αυτοπροστασίας και ατομικής υγιεινής, αποστερημένοι από πρόσβαση σε περίθαλψη. Ήδη σε αυτούς τους χώρους προσμετρώνται αρκετά κρούσματα covid (βλ φυλακές Διαβατών). Ο εγκλεισμός στα κελιά της δημοκρατίας ισοδυναμεί με θανατική ποινή.

Το κράτος και τα αφεντικά μετατρέπουν την υγειονομική κρίση σε ευκαιρία ώστε να οξύνουν την επίθεση στην εργατική τάξη. Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο προβλέπει την κατάργηση του 8ωρου, απλήρωτες υπερωρίες, εργάτες λάστιχο κ επίθεση στην απεργία κ στις συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Η επίθεση εντείνεται με την ψήφιση του πτωχευτικού κώδικα/νόμου, ενός νόμου που ανοίγει την πόρτα στην κατάσχεση της πρώτης κατοικίας και την αρπαγή του όποιου εισοδήματος. Ένας ακόμα νόμος που πλήττει τους ανέργους , τους εργαζόμενους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους αυτοαπασχολούμενους. Ο πτωχευτικός κώδικας διευκολύνει τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και ουσιαστικά πετάει τον κόσμο στο δρόμο χαρίζοντας τα σπίτια στους έχοντες για ένα κομμάτι ψωμί.

Το κράτος θωρακίζεται φοβούμενο την επίθεση της κοινωνίας. Εν μέσω πανδημίας γίνονται χιλιάδες προσλήψεις μπάτσων και καραβανάδων, τη στιγμή που οι ανάγκες της κοινωνίας είναι για υγειονομικό και εκπαιδευτικό προσωπικό. Μας λένε ότι δεν υπάρχουν λεφτά για σχολεία και νοσοκομεία όμως βρίσκουν για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Δεν έχουν να προμηθευτούν λεωφορεία με αποτέλεσμα να στοιβάζεται ο κόσμος εν μέσω πανδημίας, τους περισσεύουν όμως για να ταΐζουν τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας ώστε να εντείνεται η νάρκωση των υπηκόων.

Η κυβέρνηση ζητάει κοινωνική ειρήνη ενώ κηρύττει πόλεμο. Η συγκυρία της πανδημίας χρησιμοποιείται ως πρόσχημα και χρυσή ευκαιρία για την επέλαση της κρατικής καταστολής απέναντι στον κόσμο του αγώνα. Επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής σε όσους αντιστέκονται, σε εργαζόμενους που διεκδικούν, σε αντιφασίστες και αντιφασίστριες που βάζουν αναχώματα στην φασιστική απειλή, εκκένωση καταλήψεων των σπιτιών της αντίστασης, διώξεις και φυλακίσεις συντρόφων/ισών με στημένα κατηγορητήρια και σκευωρίες. Έχουν την ψευδαίσθηση ότι χτυπώντας τον κόσμο του αγώνα θα γλιτώσουν από την κοινωνική οργή που ξημερώνει.

Οι ακροδεξιοί διαχειριστές της εξουσίας έχουν το θράσος να μιλούν για ατομική ευθύνη. Ένα αφήγημα που το προπαγανδίζουν με επιμέλεια από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε η πανδημία ώστε να αποποιηθούν εκ των προτέρων κάθε πολιτική ευθύνη συνεπικουρούμενο φυσικά από την τρομουστερία που ξερνάνε τα ΜΜΕ. Δεν πείθουν κανέναν. Την ευθύνη για τους θανάτους από Covid-19 την έχουν αποκλειστικά το κράτος και τα αφεντικά.

Η συλλογική ευθύνη που έχουμε εμείς οι προλετάριοι και οι προλετάριες είναι να αντεπιτεθούμε σε αυτούς που μας κλέβουν την ζωή. Είναι η συλλογική ευθύνη να οργανωθούμε αδιαμεσολάβητα και αντιιεραρχικά. Είναι συλλογική μας ευθύνη να οργανώσουμε έναν άλλο τρόπο ζωής σε αρμονία με τη φύση, να δημιουργήσουμε ένα κόσμο πιο δίκαιο ένα κόσμο που να βασίζεται στην ισότητα, στην αλληλοβοήθεια, στην αλληλεγγύη και στην ελευθερία.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΗ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΤΕΓΗ
ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ, ΝΕΡΟ, ΘΕΡΜΑΝΣΗ, ΙΝΤΕΡΝΕΤ

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΥΓΕΙΑ 

ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ/ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ

Οκτ 21

Αφίσα για την εισβολή των μπάτσων στην κατάληψη Terra Incognita

Αφίσα που κολλιέται στην πόλη της Θεσσαλονίκης

Σεπ 21

Πορεία για τα 2 χρόνια από την δολοφονία του Ζακ/της Zackie Oh

Σεπ 15

Πορεία για τα 7 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Σεπ 15

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους διωκόμενους για την απόπειρα απαλλοτρίωσης χρηματαποστολής στο ΑΧΕΠΑ

Στις 12 Ιουνίου 2019 οι αναρχικοί Γιάννης Δημητράκης και Κώστας Σακκάς συλλαμβάνονται από την Αντιτρομοκρατική αφού έχουν αποσπάσει χρηματικό ποσό από την χρηματαποστολή που ανεφοδίαζε το ΑΤΜ του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ στην Θεσσαλονίκη. Παράλληλα συλλαμβάνεται σε χώρο εντός του ΑΠΘ η αναρχική Δήμητρα Συριανού ως συνεργάτης των δύο πρώτων στην ληστεία. Η Αντιτρομοκρατική παραδέχεται ανοιχτά ότι οι δύο αναρχικοί βρίσκονταν υπό παρακολούθηση και περίμενε να επέμβει σε τέτοιο χρόνο ώστε να μπορέσει να φορτώσει στους συλληφθέντες τις μέγιστες δυνατές κατηγορίες.

Σε μία εποχή που η φτώχεια, η εξαθλίωση, η περιθωριοποίηση γίνονται όλο και περισσότερο καθημερινότητα για πολύ κόσμο και συνήθεια για τους υπόλοιπους. Σε μία εποχή που η εκμετάλλευση και ο θάνατος στα εργασιακά κάτεργα, για όσους έχουν την «τύχη» να εργάζονται, επιβάλλονται με νόμους και διατάγματα ως κάτι το απόλυτα φυσικό για να διασφαλιστεί η κερδοφορία των αφεντικών σε συνθήκες κρίσης. Σε μία εποχή που τα πάντα κοστολογούνται σε χρήματα, ακόμη και η αξία ενός φαρμάκου ή ενός μέσου αυτοπροστασίας, σε συνθήκες πανδημίας που μπορεί να σώσει μία ζωή, τρεις σύντροφοι θα δικαστούν για την αποτυχημένη απαλλοτρίωση από μία τράπεζα.

Την ίδια τράπεζα, και κάθε τράπεζα, που έχει γδάρει την τάξη των εκμεταλλευομένων κατ’ εξακολούθηση και «νόμιμα». Που πετάει κόσμο έξω από τα σπίτια του με ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. Που οι διευθυντές της θα καθορίσουν τα ποσοστά της ανεργίας και της φτώχειας για όλους εμάς προκειμένου να σωθούν οι τράπεζες και οι ακριβή μισθοί τους. Ναι η ίδια τράπεζα που με το έτσι θέλω διαχειρίζεται το μισθό μας μιας και χωρίς τραπεζικό λογαριασμό δεν μπορείς να υπάρχεις.

Ναι λοιπόν η επιθετική κίνηση, όπως είναι η απαλλοτρίωση, απέναντι σε αυτό το τέρας που ονομάζεται τραπεζικός μηχανισμός θα δικαστεί την Τετάρτη στις 16 Σεπτεμβρίου, προσπαθώντας να συνθλίψει τους συντρόφους μας με πολύχρονη φυλάκιση και αδρανοποίηση από τους κοινωνικούς αγώνες που έρχονται.
Η θέση μας ως αναρχικοί\ές είναι σαφής. Δεν θα κάνουμε την χάρη σε κανέναν δικαστή, μπάτσο και τραπεζίτη να αφήσουμε τους συντρόφους μόνους και να δοκιμάσουν πάλι πάνω τους την εκδικητικότητα τους.
Όλοι εμείς οι εκμεταλλευόμενες/οι και οι καταπιεσμένοι/ες δεν έχουμε κανένα δίλημμα σε ποιανού το πλευρό θα σταθούμε δείχνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους μας.
Έτσι και αλλιώς την απάντηση την έχει δώσει ο Μπρέχτ πολύ καιρό πριν από εμάς, αναρωτώμενος τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυση της και δεν σκοπεύουμε να τον αμφισβητήσουμε….

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ Κ. ΣΑΚΚΑ ΚΑΙ Γ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ Δ. ΣΥΡΙΑΝΟΥ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 16/9 9:00 Π.Μ.

Σεπ 11

Αλληλεγγύη στην κατάληψη ROSA NERA

Το πρωί του Σαββάτου 5/9 εκκενώνεται η κατάληψη Rosa Nera στα Χανιά. Πολυάριθμοι μπάτσοι εισβάλλουν στην κατάληψη και αποκλείουν την περιοχή, ενώ 16 άτομα που βρίσκονταν μέσα συλλαμβάνονται. Δεκάδες αλληλέγγυοι συγκεντρώνονται στο σημείο και συγκρούονται με τους μπάτσους που περιφρουρούν την περιοχή. Το απόγευμα και το βράδυ της ίδιας μέρας πραγματοποιούνται πορείες στα Χανιά με συμμετοχή πάνω από 2000 κόσμου, δείχνοντας έμπρακτα τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας στη Rosa Nera.

Κύριος υπεύθυνος για την εκκένωση της κατάληψης είναι ο πρώην πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης και νυν υφυπουργός παιδείας Β. Διγαλάκης. Ο συγκεκριμένος (μπλεγμένος σε οικονομικά σκάνδαλα), είχε φροντίσει να παραχωρήσει το κτήριο της κατάληψης έναντι εξευτελιστικού ποσού, που άνηκε στο πολυτεχνείο, στην εταιρεία – φάντασμα Belvedere, για τη δημιουργία ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων. Σε μία περίοδο που βασικές ανάγκες, όπως η στέγαση, πλήττονται ακόμη περισσότερο, ειδικά στην πόλη των Χανίων λόγω τουριστικής αφαίμαξης και airb’n’b, η κυβέρνηση κάνει ξεκάθαρο τι εννοεί με τον όρο ανάπτυξη και επιχειρηματικότητα και προς ποίου το όφελος.

Δύο κόσμοι σε σύγκρουση

Η διαχείριση της πανδημίας covid-19 από το κράτος αποτέλεσε την αφορμή για τη διεκπεραίωση ακόμα πιο ολοκληρωτικών πολιτικών εις βάρος των εκμεταλλευόμενων. Ελαστικότερες μορφές εργασίας που κλείνουν το μάτι σε εργοδοτικές αυθαιρεσίες, υποβάθμιση του δημοσίου συστήματος υγείας, δυσβάσταχτη οικονομική πολιτική. Ταυτόχρονα, το ελληνικό κράτος έχει να παρουσιάσει απάνθρωπες και επικίνδυνες συνθήκες διαβίωσης για μετανάστ(ρι)ες στα κέντρα κράτησης με αποκορύφωμα την κόλαση της Μόριας, ενώ η αντιπαράθεση με το τουρκικό κράτος και η πολεμική απειλή για την εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων της περιοχής δημιουργεί μία εφιαλτική κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο. Όλα τα παραπάνω δημιουργούν μία συνθήκη, όπου αν δεν αντισταθούμε, η μόνη χαμένη θα είναι η τάξη μας.

Αυτό το παζλ έρχεται να συμπληρώσει η κρατική καταστολή. Στην προσπάθεια του το κράτος να καταστείλει και την παραμικρή υποψία αντίδρασης, νομοθετεί εκτός των άλλων και για την απαγόρευση συγκεντρώσεων, πορειών και κάθε είδους διαμαρτυρίας. Δεν χάνει όμως και την ευκαιρία να επιτεθεί και σε χώρους αγώνα, όπως η κατάληψη Τerra Ιncognita, η κατάληψη Libertatia και εσχάτως και η Rosa Nera.

Η κατάληψη Rosa Nera αποτελούσε από το 2004 ένα ζωντανό χώρο συνάντησης, ζύμωσης και δράσης της τοπικής κοινωνίας σε οριζόντια και αυτοοργανωμένη βάση. Ενάντια στις πολιτικές κράτους και κεφαλαίου, η Rosa Nera αποτελούσε ένα κέντρο αλληλεγγύης στα χρόνια της παρατεταμένης κρίσης. Σε μια πόλη που η λογική του κέρδους κάνει τη διαμονή δυσβάσταχτη, η Rosa Nera προσέφερε στέγη σε δεκάδες ανθρώπους. Τις εποχές που ο εθνικισμός, ο ρατσισμός και ο κοινωνικός κανιβαλισμός διαχέονταν στην κοινωνία, η Rosa Nera αποτελούσε ανάχωμα, με μεγάλη συμβολή στους κοινωνικούς ταξικούς αγώνες της περιοχής αλλά και σε δίκτυα αλληλεγγύης μεταξύ εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων, ντόπιων και μεταναστ(ρι)ών. Η πολιτιστική της συνεισφορά μέσα από βιβλιοθήκες, εκδηλώσεις, μουσικές και θεατρικές παραστάσεις αγκαλιάστηκε από το σύνολο της πόλης των Χανίων. Για αυτό και χιλιάδες κόσμου βρέθηκαν στο δρόμο για να υπερασπιστούν την κατάληψη και να εναντιωθούν στα αναπτυξιακά σχέδια στην περιοχή τους.

Μέσα στις καταλήψεις ζυμωθήκαμε, αμφισβητήσαμε, αντιπαρατεθήκαμε, είδαμε μια νέα προοπτική της κοινωνίας να ανοίγεται μπροστά μας, αντιληφθήκαμε τη συλλογική μας δύναμη. Για το λόγο αυτό όσες καταλήψεις και να εκκενώσουν θα είμαστε πάντα στο δρόμο με τον ιό της αμφισβήτησης κάθε εξουσίας. Θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε, να εναντιωνόμαστε, να συγκρουόμαστε, να δίνουμε πνοή στους συλλογικούς μας αγώνες.

Όσο και να εντείνεται η καταστολή, τα μαύρα ρόδα θα συνεχίζουν να ανθίζουν.

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Rosa Nera

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις

 

Σεπ 09

Πορεία με αφορμή τη ΔΕΘ

Αυγ 23

Για την Terra Incognita που αγαπήσαμε, ματώσαμε, υπερασπιστήκαμε

Τα ξημερώματα τις 17ης Αυγούστου 2020 οι μπάτσοι σε μια μεγάλη επιχείρηση ΔΕΝ εκκένωσαν την κατάληψη Terra Incognita. Εισέβαλαν, μαγάρισαν, κατέστρεψαν αλλά δε μπόρεσαν να την αγγίξουν.

Η Terra Incognita με τις ρίζες της στο μαύρο μπλοκ του “κινήματος ενάντια στην παγκοσμιοποίηση” και τις διαδηλώσεις ενάντια στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ στη Θεσ/νίκη το 2003, που προέκυψε ως συνέχεια του νικηφόρου κύματος αλληλεγγύης στους 7 προφυλακισμένους αγωνιστές.

Η Terra Incognita των αγώνων ενάντια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Που βγήκε στους δρόμους ενάντια στο εθνικό αφήγημα σε εποχές που η γαλανόλευκη σιωπή απλωνόταν με πανηγύρια για “θριάμβους”.

Η Terra Incognita που όταν πήγαν να την πλησιάσουν οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής πήραν ως απάντηση την κατεδάφιση των γραφείων τους και την εξαφάνιση τους από το κέντρο της Θεσ/νίκης. Που υπήρξε προπύργιο του αντιφασιστικού αγώνα αλλά και ενάντια σε κάθε είδους παρα-κρατικό σχεδιασμό.

Η Terra Incognita του ταμείου στήριξης φυλακισμένων αγωνιστών σε μια εποχή ανυπαρξίας αντίστοιχων δομών. Που ήταν εκεί πάντα να εκφράσει την αλληλεγγύη της σε πολιτικό και υλικό επίπεδο στους αιχμαλώτους του κοινωνικού και ταξικού πολέμου.

Η Terra Incognita των διαδηλώσεων, των περιφρουρήσεων, των συγκρούσεων. Που το πολιτικό έβρισκε το προσωπικό για να δημιουργήσει ένα κράμα αλύγιστο.

Η Terra Incognita που ήταν πεδίο ζύμωσης στο οποίο εκατοντάδες καρδιές μπολιάστηκαν με τον ιό της αμφισβήτησης του κράτους και του κεφαλαίου.

Η Terra Incognita που στις 28/2/2004 ύψωσε στην κορυφή της την κοκκινόμαυρη σημαία αλλάζοντας για πάντα το κινηματικό τοπίο της πόλης.

Η Terra Incognita που φυλάμε στις καρδιές, τους μύθους και τις παρακαταθήκες του κινήματος είναι αδύνατο να ξεριζωθεί με τις επιχειρήσεις ένστολων γουρουνιών. Θα υπάρχει πάντα και θα ενσαρκώνει τους μεγαλύτερους φόβους των εξουσιαστών.

Δεν αμφισβητούμε πως το χτύπημα σε επίπεδο συμβολισμών και υλικών υποδομών είναι μεγάλο. Οι απαντήσεις είναι εδώ και περιμένουν να δοθούν. Τα πάντα ξαναγίνονται. Ξέρουμε πως έτσι κι αλλιώς από αυτό τον κόσμο μόνο συντρίμμια μπορούμε να κληρονομήσουμε.

Οι μπάτσοι που στρατοπέδευσαν σε μια περιοχή που ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα δεν περίμεναν ας μη χαίρονται. Η τελευταία λέξη θα ανήκει στον κόσμο του αγώνα. Τα όνειρά μας άλλωστε ήταν πάντα ψηλότερα από τα ντουβάρια όλου του κόσμου.

Για την Terra Incognita που αγαπήσαμε, ματώσαμε, υπερασπιστήκαμε

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις

Ιούλ 09

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Με την “επιστροφή στην κανονικότητα” βρεθήκαμε αντιμέτωποι και αντιμέτωπες με μία νέα πραγματικότητα. Τα αφεντικά και οι εξουσιαστές με αφορμή την πανδημία από τον ιό, επενδύοντας στο φόβο και την καταστολή, βρήκαν μια μεγάλη ευκαιρία να εντείνουν την εκμετάλλευση εις βάρος μας , με έκτακτους νόμους, αλλαγές στα εργασιακά, κατασταλτικά νομοθετήματα (απαγόρευση πορειών, συγκεντρώσεων, καταστολή απεργιών, παρακολουθήσεις ) και φυσικά όπου έκριναν απαραίτητο ωμή καταστολή και μπατσοκρατία.

Βρεθήκαμε για μήνες άνεργοι και άνεργες ή δουλεύοντας σε εξαντλητικούς ρυθμούς και μηδαμινά
μέτρα προστασίας συνήθως με μικρότερο μισθό, ενώ όλο αυτό το διάστημα οι λογαριασμοί και οι
υποχρεώσεις συνέχιζαν να τρέχουν. Με τον τρόπο αυτό, είδαμε για άλλη μία φορά με τα “χρέη
μας” να μεγαλώνουν, στο όνομα της “ανάκαμψης της οικονομίας από τον αόρατο εχθρό” και της
“εθνικής ανάπτυξης”.

Για να γίνει κατανοητό τι εννοούν “ανάπτυξη” και “πρόοδο” στο τομέα της ενέργειας, κομμάτι του
οποίου είναι και η ΔΕΗ, ας ρίξουμε μια ματιά στους τοπικούς αγώνες που έχουν ξεσπάσει στα
νησιά του Αιγαίου και τα κεντρικά ορεινά της χώρας με αφορμή την εγκατάσταση
ανεμογεννητριών στο σύνολο τους. Επενδύσεις και ενεργειακά έργα σε περιοχές απίστευτου
φυσικού κάλους, που θα επιφέρουν ολοκληρωτική καταστροφή του τοπίου και της φύσης όπως το
ξέρουμε και εξαφάνιση κάθε δραστηριότητας που απορρέει από αυτό, αγροτικές καλλιέργειες,
κτηνοτροφία, τουρισμό. Όπου τέτοια έργα έχουν ήδη περπατήσει για το καλό μας, η μόλυνση, ο
θάνατος και η ερήμωση κυριαρχούν. Από κοντά και η καύση σκουπιδιών πλέον και νόμιμα στην
πόλη μας από την Τσιμεντοβιομηχανία ΤΙΤΑΝ, προκειμένου να μπορεί να λέει ο Δήμος
Θεσσαλονίκης ότι αξιοποιεί τα σκουπίδια που δεν φροντίζει να ανακυκλώνει και η ΔΕΗ ότι θα
παράγει “πράσινη ενέργεια”.

Ενέργεια για ποιον όμως όταν όλο και περισσότεροι άνθρωποι οδηγούνται στον αποκλεισμό από
το ρεύμα και την θέρμανση με μαζικά κοψίματα λόγω αδυναμίας πληρωμής των λογαριασμών.
Ποια και ευαισθησία για την φύση έχει η ΔΕΗ και οι ιδιωτικοί πλέον πάροχοι ρεύματος, όταν
λεηλατούν ολόκληρα βουνά και νησιά και μολύνουν τον αέρα που αναπνέουμε, για να
εγκαταστήσουν ανεμογεννήτριες και εργοστάσια καύσης σκουπιδιών;

Ποια κοινωνική πολιτική έχει η ΔΕΗ και οι εταιρίες φαντάσματα που “πουλάνε” ρεύμα κοψοχρονιά
( όπως η ENERGA που έφαγε τα χρήματα πολιτών και δημοσίου) για τους ανθρώπους όταν στην
πρώτη δυσκολία μας να ανταπεξέλθουμε οικονομικά μας στέλνουν συνεργείο να μας κόψει το
ρεύμα και την θέρμανση και απειλούν με δικαστήρια και μηνύσεις αν δεν τους εξοφλήσουμε;

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πολιτικής αποτελεί η περίπτωση του αυτοδιαχειριζόμενου
εργοστασίου της ΒΙΟΜΕ. Για όσους δεν γνωρίζουν το εργοστάσιο βρίσκεται στα χέρια των εργατών
από το 2012 μαζί και η παραγωγή η οποία έχει αλλάξει από παραγωγή δομικών υλικών σε
απορρυπαντικά, σαπούνια και καθαριστικά. Στις 30 Μαρτίου το πρωί και μέσο καραντίνας και
απαγόρευση κυκλοφορίας λόγο των έκτακτων μέτρων για την αντιμετώπιση της διασποράς του
ιού COVID-19 συνεργείο της ΔΕΗ παρουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης κάθε λογής, σε μία
επιχείρηση καταστολής χωρίς προηγούμενο κόψανε το ρεύμα στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ.

Έτσι λοιπόν οι διαχειριστές της εξουσίας αποφάσισαν την περίοδο που όλος ο πληθυσμός έψαχνε
να βρει προϊόντα υγιεινής και τα χρυσοπλήρωνε από την αισχροκέρδεια που έπαιξε κλείσανε ένα
εργοστάσιο που τα παρήγαγε. Μάλιστα αρκετά από τα προϊόντα προοριζόταν για ανθρώπους που
βρίσκονται σε άθλιες και δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, μετανάστες και πρόσφυγες στοιβαγμένοι
στα άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης της όπως της Μόριας, για φυλακισμένους και φυλακισμένες
στα κολαστήρια της δημοκρατίας , για άστεγους και άπορους της πόλης μας.

Ταυτόχρονα το κράτος επαναφέρει το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ. Με το νερό να
αποτελεί ανάγκη ζωτικής σημασίας για το σύνολο των οργανισμών στον πλανήτη, η διαχείρισή
του από κομμάτια της ελεύθερης αγοράς θα δημιουργήσει μία σειρά από νέα προβλήματα για
εμάς. Υποβάθμιση της ποιότητας του νερού (η λεηλασία της φύσης από το κεφάλαιο κάνει τον
κίνδυνο της λειψυδρίας τα επόμενα χρόνια μεγαλύτερο), ακριβότεροι λογαριασμοί, αποκλεισμός
περισσότερων ανθρώπων από το νερό, χειρότερες εργασιακές συνθήκες στις ιδιωτικές εταιρείες
είναι μόνο μερικά από αυτά τα προβλήματα…

Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο προς όλους και όλες μας που σε αυτή την δύσκολη συνθήκη που
βιώσαμε, συνεχίζουμε να βιώνουμε και όπως περιγράφουν οι κουστουμαρισμένοι παπαγάλοι τους
θα ενταθεί τους επόμενους μήνες, επιλέγουμε το δρόμο της αλληλεγγύης και της αντίστασης
στους σχεδιασμούς τους. Σχέδια για “ανάπτυξη” και “πρόοδο” που σε καμία περίπτωση και με βάση
τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί δεν μας εμπεριέχουν μέσα. Όπως φαίνεται και από την
επιλογή της ΔΕΗ είναι ξεκάθαρο ποιος θα πληρώσει άλλη μία φορά της κρίση τους. Επιλέξανε για
άλλη μια φορά να στερήσουν το ρεύμα από εργαζόμενους και όχι από αυτούς που πραγματικά της
χρωστάνε, μεγάλα αφεντικά και τα κάτεργα τους πολιτικοί και τα κόμματα τους.

Μην τους αφήσουμε να μας ξεγελάσουν και αυτή τη φορά να βάλουμε πλάτη για να συνεχίζουν
αυτοί να πλουτίζουν. Να μην πληρώσουμε εμείς την κρίση τους. Να μην τους αφήσουμε να μας
βυθίσουν στο σκοτάδι, την απελπισία και το θάνατο. Να μην επιτρέψουμε να εγκληματούν άλλο
ενάντια στην τάξη μας.

Με αφορμή την αλληλεγγύη μας προς τους εργαζόμενους της ΒΙΟΜΕ και το κόψιμο από την ΔΕΗ
της σύνδεσης του Ρεύματος στο κατειλημμένο εργοστάσιο, είμαστε εδώ για όλους εμάς που
αδυνατούμε να ανταπεξέλθουμε στην πληρωμή των λογαριασμών μας. Για όλους εμάς που
παλεύουμε κόντρα στην εξαθλίωση μας και το θάνατο. Για την ζωή και την αλληλεγγύη, για την
κοινωνική επανάσταση…

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΒΙΟΜΕ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΤΕΓΗ
ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ, ΝΕΡΟ, ΘΕΡΜΑΝΣΗ, ΙΝΤΕΡΝΕΤ

 

Κείμενο που μοιράστηκε στην παρέμβαση που έγινε στις 9/7 στην ΔΕΗ Ανατολικής Θεσσαλονίκης και στα γραφεία των ιδιωτικών εταιρειών πώλησης ηλεκτρικού ρεύματος ΗΡΩΝ και ΖΕΝΙΘ που βρίσκονται ακριβώς απέναντι.

Ιούν 23

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΜΑΣ

Η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων για τον καπιταλισμό σημαίνει κέρδος, όσο περισσότερο γίνεται, αδιαφορώντας πλήρως για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, τις τοπικές κοινωνίες ακόμη και για ολόκληρα κομμάτια πληθυσμών. Το ελληνικό κράτος έχοντας υποθηκεύσει και παραχωρήσει στο διεθνοποιημένο κεφάλαιο κάθε δημόσια και κρατική υποδομή, (βλέπε αεροδρόμια, λιμάνια σιδηρόδρομο, αυτοκινητόδρομους, αιγιαλούς μαζί με τις ξενοδοχειακές τους υποδομές, τηλεπικοινωνίες , δίκτυα ηλεκτρισμού, φυσικό αέριο), ήρθε και η σειρά για το υπέδαφος κ ό,τι αυτό περιέχει (υδρογονάνθρακες, μεταλλεύματα), τις βουνοκορφές, τα ποτάμια και τον αέρα.

Με αφορμή την πανδημία του COVID-19 οι διαχειριστές της εξουσίας βρήκαν την ευκαιρία, να παρακάμψουν τις αντιστάσεις της κοινωνίας με όπλο τις απαγορεύσεις των συγκεντρώσεων για την αποφυγή διασποράς του ιού και όπου χρειάστηκε την καταστολή, να βοηθήσουν και νομοθετικά το κεφάλαιο να ολοκληρώσει όσο πιο ανώδυνα για αυτό την επέλαση και κερδοφορία του.

Αρκετά από τα έργα αυτά βρίσκονταν εδώ και καιρό στα στάδια της κατασκευής ή σε χάρτες και σχεδιαγράμματα ( εκτροπή του ποταμού Αχελώου, εξορύξεις υδρογονανθράκων στην Ήπειρο και το Ιόνιο, εξόρυξη χρυσού στην Χαλκιδική, ανεμογεννήτριες στα νησιά του Αιγαίου και τις βουνοκορφές των Αγράφων και άλλων βουνών, ο αγωγός ΤΑΡ που διασχίζει ολόκληρη το βόρειο τμήμα της χώρας). Όπου οι κοινωνικές αντιστάσεις ήταν ισχυρές τα έργα σταμάτησαν προσωρινά (εξορύξεις χρυσού σε Κιλκίς και Έβρο, η δημιουργία ΧΥΤΑ σε Λευκίμη και Κερατέα) ή συνεχίζονται με εμπόδια φέρνοντας ζημιές, γκρίνια και δυσαρέσκεια στους επενδυτές, τους κρατιστές και τα χρηματιστήρια με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις Σκουριές της Χαλκιδικής.

Στο σήμερα, αυτό που άλλαξε είναι η μαζική πλέον προώθηση τέτοιων έργων “ανάπτυξης” με κρατική σφραγίδα νομιμοποίησης κόντρα στις αντιδράσεις της κοινωνίας και με τις κρατικές δυνάμεις καταστολής να επιβάλλουν το “ορθό” με την βία. “Πράσινη ” ανάπτυξη για το καλό του τόπου. Για να σωθεί το κεφάλαιο από την κρίση που έρχεται, με τις προβλέψεις να μιλάνε για την μεγαλύτερη υποβάθμιση της οικονομίας τον τελευταίο αιώνα, και την κοινωνία από την κλιματική αλλαγή.

Αυτό για την χώρα σημαίνει στροφή σχεδόν αποκλειστικά σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας( ανεμογεννήτριες σε κάθε νησί και βουνό και φωτοβολταϊκά πάρκα εκτοπίζοντας καλλιέργειες), καύση σκουπιδιών σε τσιμεντοβιομηχανίες για αρχή ( ξεκίνησε πιλοτικά από τον μαφιόζο δήμαρχο του Βόλου στο εργοστάσιο της ΑΓΕΤ-LAFARGE και πριν λίγες μέρες υπογράφηκε συμφωνία το ίδιο να γίνει και στο ΤΙΤΑΝ της Θεσσαλονίκης) για την παραγωγή ενέργειας και την μείωση των σκουπιδιών και την μετατροπή της Μεσογείου σε ένα απέραντο πάρκο με πλατφόρμες εξορύξεις υδρογονανθράκων, αγωγών μεταφοράς τους και δεξαμενοπλοίων.

Η τελευταία επένδυση φέρνει παρέα και τους εθνικούς και πολυεθνικούς πολιτικούς και στρατιωτικούς ανταγωνισμούς για το ποιος θα πάρει μεγαλύτερο κομμάτι. Οι πολεμικές συγκρούσεις σε Λιβύη και Συρία συνεχίζονται και τα πολεμικά παιχνίδια στο Αιγαίο και την Ανατολικά Μεσόγειο αναβαθμίζονται διαρκώς. Στο παιχνίδι της ανάπτυξης η πολεμική βιομηχανία κατέχει εξίσου περίοπτη θέση καταπίνοντας ολόκληρους προϋπολογισμούς κρατών και βυθίζοντας στην φτώχια ανθρώπους.

Οι περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις στην φύση και τις τοπικές κοινωνίες από όλα αυτά τα έργα είναι ανυπολόγιστες. Η αποψίλωση δασών και ρεμάτων για να γίνουν εξορύξεις στην Χαλκιδική και να τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες στα νησιά και τα βουνά έχουν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία μεγάλων πλημμυρών κάθε φορά που βρέχει και την παράλληλη εξαφάνιση των υπόγειων φυσικών δεξαμενών νερού. Το μικροκλίμα της περιοχής αλλάζει εντελώς με ότι αυτό συνεπάγεται για τις υπόλοιπες δραστηριότητες στην γεωργία, την κτηνοτροφία και τον τουρισμό.

Η περίπτωση ενός ατυχήματος σε πλατφόρμα άντλησης στην Μεσόγειο ή σε ένα δεξαμενόπλοιο όπως έγινε πριν χρόνια σε εγκατάσταση της ΒΡ στον κόλπο του Μεξικού, κάνει το ατύχημα στον κόλπο του Σαρωνικού πριν δύο χρόνια να μοιάζει με πταίσμα μπροστά στον αφανισμό οποιαδήποτε μορφή ζωής στα παράλια μιας τέτοιας κλειστής θάλασσας.

Η καύση σκουπιδιών ακόμη και με την μορφή του RDF σε τσιμεντοβιομηχανίες δίπλα στις πόλεις (Βόλος, Θεσσαλονίκη) θα προκαλέσουν αύξηση των καρκινογόνων σωματιδίων στην ατμόσφαιρα με αύξηση αναλογικά και του καρκίνου στον πληθυσμό.

Το μέλλον όλων αυτών των επενδύσεων το δείχνει η Κοζάνη και η Πτολεμαΐδα με τα ορυχεία λιγνίτη και τις θερμοηλεκτρικές μονάδες παραγωγής ρεύματος. Η απόφαση της κυβέρνησης να σταματήσει την καύση λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σημαίνει ότι ένας τόπος που λεηλατήθηκε συστηματικά για δεκαετίες θα αφεθεί κατεστραμμένος χωρίς καμία μέριμνα για την αποκατάσταση του (αυτή κοστίζει ακριβά). Ήδη οι κατολισθήσεις ολόκληρων βουνοπλαγιών είναι γεγονός με τεράστιες συνέπειες και με στρατιές ανέργων σε τοπικές κοινωνίες που εξαρτιόταν οικονομικά αποκλειστικά από αυτή την δραστηριότητα.

Όλα τα παραπάνω, θεσμοθετούνται με το νέο περιβαλλοντικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε το Μάιο. Σε αντίθεση με το παρελθόν όπου οι διάφοροι διαχειριστές της κρατικής εξουσίας πλειοδοτούσαν στην κήρυξη νέων προστατευόμενων περιοχών για να προσθέσουν στο ενεργητικό τους τη διάσταση περιβαλλοντικής πολιτικής (Natura 2000, Εθνικά Πάρκα κτλ.)1, τώρα ετοιμάζεται να δοθεί βορά στις ορέξεις του Κεφαλαίου το σύνολο των περιοχών αυτών.

Πιο συγκεκριμένα, τροποποιείται το πλαίσιο χρήσεων γης και η κατηγοριοποίηση των προστατευόμενων περιοχών, παραπέμποντας την οριοθέτηση των ζωνών προστασίας σε ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες οι οποίες πάλι με το ίδιο νομοσχέδιο ανατίθενται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις που θα προσλαμβάνονται από τους εκάστοτε επενδυτές! Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τον αποχαρακτηρισμό μεγάλων εκτάσεων προστατευόμενων περιοχών και την «διευκόλυνση» των επενδυτικών σχεδίων προκειμένου να ανακάμψει το Κεφάλαιο. Επίσης, προβλέπεται η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων εντός δασικών εκτάσεων και κατά περίπτωση εντός υγροτόπων και ρεμάτων, ενώ καταργείται η αυτοτέλεια Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΦΔΠΠ) στα πλαίσια του «επιτελικού Κράτους» .

Τέλος, όπως αναφέρθηκε και πριν, τροποποιείται το πλαίσιο της περιβαλλοντικής αδειοδότησης από την αρμόδια κρατική αρχή με την ΑΕΠΟ (Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Ορών), η οποία στηρίζεται στη ΜΠΕ (Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων) που εκπονεί επί πληρωμή ο «επενδυτής» και επιβάλλοντας ασφυκτικές προθεσμίες για γνωμοδοτήσεις των δημόσιων φορέων.

Και αν παραμερίσουμε όλα αυτά προσπαθώντας να αφουγκραστούμε το άγχος των κρατιστών για το μέλλον του τόπου και της ανθρωπότητας μιας και η μόλυνση έχει πιάσει ταβάνι, δεν μπορούμε να μην θέσουμε το ερώτημα ανάπτυξη, κέρδος και φιλική ενέργεια για ποιόν;

Όταν το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων στις περιοχές αυτές θα υποβαθμιστεί, ποιοι θα καρπωθούν την ανάπτυξη; Τέτοιου τύπου έργα μόνο μεγάλοι πολυεθνικοί και όχι μόνο κολοσσοί στον τομέα της ενέργειας και των κατασκευών μπορούν να πραγματοποιήσουν, άρα το κέρδος για το κεφάλαιο επιστρέφει στο κεφάλαιο με την χρηματοδότηση και την εγγύηση του κράτους. Όταν όλο και περισσότεροι άνθρωποι οδηγούνται στον αποκλεισμό από το ρεύμα και την θέρμανση με μαζικά κοψίματα λόγω αδυναμίας πληρωμής των λογαριασμών όλη αυτή η ενέργεια που θα καταλήξει;

Δεν έχουμε αυταπάτες για το μέλλον που μας ετοιμάζουν όσο “πράσινο” και αν το βαφτίζουν και δυστυχώς για αυτούς δεν θα αφήσουμε να μας το ορίσουν. Ο αέρας, το νερό και η τροφή δεν έχουν σύνορα κ δεν περιορίζονται τοπικά, όπως και η μόλυνση και ο θάνατος που θα κουβαλάνε, για αυτό και η εναντίωση μας απέναντι σε κάθε είδους λεηλασία της φύσης θα πρέπει να μας βρίσκει όλους και όλες στους δρόμους. Οι αντιστάσεις σε τοπικό επίπεδο προς το παρόν είναι η σπίθα και η ελπίδα για να μην δεχτούμε το θάνατο. Ας γίνουμε η φωτιά που θα κάψει τις μπουλντόζες και τα σχέδια τους για τον αφανισμό μας.

Προφανώς και υπάρχουν προτάσεις για καλύτερη ζωή για όλους μας και όχι μόνο άρνηση . Όταν οι κοινωνίες αποφασίζουν μόνες τους επί τον αναγκών τους, η τεχνολογία κ η λελογισμένη χρήση της είναι σύμμαχος της. Αρκετά τα παραδείγματα ενεργειακής αυτάρκειας κ διαχείρισης αποβλήτων σε κοινωνίες μικρές και μεγάλες.

Όσο θα υπάρχει καπιταλισμός όμως δεν πρόκειται να μας αφήσουν να δοκιμάσουμε. Γιατί το κέρδος τους θα είναι πάντα πάνω από τις ζωές μας. Να μην τους επιτρέψουμε να πραγματοποιήσουν τα εγκλήματα τους.

Ενάντια στο νέο περιβαλλοντικό νομοσχέδιο

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Φόρτωση περισσότερων