Δεκ 01
Παρουσίαση της μπροσούρας “Η ειρήνη τους… μυρίζει πόλεμο”, από την Αναρχική Ομάδα Πυρανθός, την Κατάληψη Terra Incognita, και τη Συλλογικότητα Αναρχικών από τα Ανατολικά.
Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018 στις 19.00
κατάληψη Αντιβίωση
Παπανδρέου 2 & Μπελογιάννη
(παλιό νοσοκομείο Χατζηκώστα)
Νοέ 24
Στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα 3 χρόνια καταλήψεων Ντουγρού (Τζαβέλλα 52) και Αντιδραστήριο (Λέσχη ΤΕΙ Λάρισας) θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 24/11 στην κατάληψη Ντουγρού στις 20:00 παρουσίαση της μπροσούρας “Η ειρήνη τους βρωμάει πόλεμο”. Μια διασυλλογική απόπειρα ανάγνωσης των πολιτικών εξελίξεων με αφορμή τις αναδυόμενες εντάσεις στα ελληνοτουρκικά σύνορα, τον ιστορικό ρόλο των διακρατικών πολιτικοστρατιωτικών οργανισμών και την κοινωνικοοικονομική διάσταση ενός επερχόμενου πόλεμου. (συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά, αναρχική ομάδα Πυρανθός, κατάληψη Terra Ingognita)
Νοέ 18
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ: ΤΡΙΤΗ 20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 9:00
Στις 20 Νοεμβρίου έχει οριστεί το δικαστήριο για την υπόθεση της κατάληψης Mundo Nuevo. Στην περίπτωση της κατάληψης Mundo Nuevo επιχειρήθηκε να εισαχθεί ένα νέο κατασταλτικό δόγμα. Η ασφάλεια Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα το τμήμα πολιτεύματος αρχικά κάλεσε 16 άτομα σε προανακριτική εξέταση για να εξακριβωθεί η σχέση των ατόμων αυτών με την κατάληψη. Το μοναδικό κριτήριο για να εμπλακούν τα 16 αυτά άτομα είναι κάποιες εξακριβώσεις που πραγματοποιήθηκαν το τελευταίο διάστημα σε όλη την πόλη της Θεσσαλονίκης! Αυτή η μέθοδος σε άλλες εποχές ίσως θεωρούνταν φάρσα και θα προκαλούσε θυμηδία αν δεν είχε από πίσω ένα σοβαρό διακύβευμα. Ο στόχος κατ΄ εμάς είναι η κοινωνική απομόνωση της κατάληψης μέσω της τρομοκράτησης όποιου θέλει να έρθει σε επαφή με τις καταλήψεις και με τις ελευθεριακές αναρχικές ιδέες εν γένει. Από την άλλη, χρησιμοποιώντας αυτό το γελοίο κατηγορητήριο οι μπάτσοι δεν χάνουν την ευκαιρία να στοχοποιήσουν αναρχικούς συντρόφους γνωστούς για την μακροχρόνια δράση τους.
.
Η επίθεση στις καταλήψεις είναι μια στιγμή από τη συνολικότερη επίθεση που δεχόμαστε εμείς οι εκμεταλλευόμενοι και καταπιεσμένοι από το κράτος και το κεφάλαιο. Έρχεται να προστεθεί στην εντατικοποίηση της εργασίας , στο σακάτεμα στο μεροκάματο και στα ολοένα και περισσότερα εργατικά ‘’ατυχήματα’’, στην ουσιαστική κατάργηση της απεργίας, στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας ,στους πλειστηριασμούς και τις εξώσεις, στο νέο σωφρονιστικό κώδικα, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Δηλαδή, σε όλες τις πολιτικές βίαιης φτωχοποίησης και εξαθλίωσης των ζωών μας. Διότι, ό,τι δεν παραδίδεται στην κοινωνική “ειρήνη” θα καταστέλλεται. Ό,τι δεν εκχωρείται από το κράτος, αλλά χτίζεται αυτοοργανωμένα με τα χέρια μας θα γκρεμίζεται. Και δεν είχαμε καμιά αυταπάτη ότι αυτή η πολιτική θα άλλαζε από τους “ευαίσθητους ανθρωπιστές” του Συριζα.
Ας το ξαναπούμε: oι καταλήψεις είναι ο φυσικός χώρος της αντίστασης, το σπίτι των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων, είναι σχέσεις και οι ιδέες δεν εκκενώνονται, ούτε καταστέλλονται, γι αυτόν ακριβώς το λόγο οι καταλήψεις είναι επικίνδυνες για το καθεστώς. Είναι τα σημεία που οργανώνουμε την δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου, ενός κόσμου ισότητας, ελευθερίας, αλληλεγγύης και κοινοκτημοσύνης. Και ως τέτοιες τις υπερασπιζόμαστε.
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ MUNDO NUEVO
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Νοέ 17
ενόψει του εφετείου του στις 21 Νοεμβρίου
Στις 4/08/2016 σε τυχαίο έλεγχο των μπάτσων στην Σπάρτη συλλαμβάνονται ύστερα από καταδίωξη οι αναρχικοί Κ. Σακκάς και Μ. Σεϊσίδης οι οποίοι καταζητούνταν για διαφορετικές καταδικαστικές αποφάσεις ο καθένας.
Κατά την διάρκεια της καταδίωξης τους οι μπάτσοι πυροβολούν σε ευθεία βολή εναντίον των άοπλων συντρόφων, ευτυχώς χωρίς να τους πετύχουν, ενώ κατά την διάρκεια της σύλληψης και μετά από αυτή ξυλοκοπούνται και υπόκεινται σε βασανιστήρια στην αστυνομική διεύθυνση Λακωνίας. Χωρίς παρουσία δικηγόρου και με συνοπτικές διαδικασίες μεταφέρονται στην Αθήνα. Από εκεί αφού διατάσσεται η προφυλάκιση τους.
Ο αναρχικός Μ. Σεϊσίδης καταζητούνταν και μάλιστα με επικήρυξη 600.000 ευρώ για την συμμετοχή του σε ληστείες της συμμορίας που κατασκεύασε η αντιτρομοκρατική δίνοντας της το όνομα “ληστές με τα μαύρα”.
H υπόθεση ξεκινάει στις 26/01/06 όταν ο σύντροφος Γ. Δημητράκης μετά από ληστεία στην Εθνική Τράπεζα, πυροβολημένος από αστυνομικούς, κακοποιείται δημόσια θέα και συλλαμβάνεται. Με την μεγάλη επιτυχία της ΕΛΑΣ να παίζει σε όλα τα κανάλια μαζί με εικόνες της κακοποίησης του τραυματία συντρόφου οι εγκέφαλοι της αντιτρομοκρατικής αποφασίζουν να φορτώσουν άλλες 6 “ορφανές” ληστείες ώστε να φεύγουν από το αρχείο τους. Για να μπορέσουν να δέσουν τις κατηγορίες ώστε ο σύντροφος να πάει με τον αντιτρομοκρατικό (που τότε χρειαζόταν 4 άτομα για να ενεργοποιηθεί) απαγγέλουν κατηγορίες στους συντρόφους Γ. Τσιρώνη και τα αδέρφια Σίμο και Μάριο Σεϊσίδη.
Ο Γ. Δημητράκης καταδικάζεται τον Ιούλιο του 2007 για την ληστεία στην εθνική τράπεζα στην Σόλωνος αρχικά με βαριά ποινή (κάθειρξη 25 χρόνων) και σε δεύτερο βαθμό αφού έχει ξεφουσκώσει η φούσκα της αντιτρομοκρατικής στο μισό σε 12,5 χρόνια και αφού εκτίει την ποινή του αποφυλακίζεται, ενώ για τις υπόλοιπες 6 ληστείες, την απόπειρα ανθρωποκτονίας και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος αθωώνεται.
Οι υπόλοιποι 3 κατηγορούμενοι διέφυγαν την σύλληψη και ζούσαν φυγόδικοι. Στις 03/05/2010 μπάτσοι καταδιώκουν, πυροβολούν, σακατεύουν στο ξύλο και συλλαμβάνουν τον Σίμο Σεϊσίδη με συνέπεια τον ακρωτηριασμό του ποδιού του. Στις 290/5/2015 συλλαμβάνεται ο Γ. Τσιρώνης σε επιχείρηση της ΕΛΑΣ, επιχείρηση που οδήγησε στην αυτοκτονία του Σπύρου Δραβίλα. Αμφότεροι αθωώνονται ομόφωνα, σε 2 διαφορετικά δικαστήρια, για όλες τις κατηγορίες που αφορούν την συγκεκριμένη υπόθεση.
Με ένα κατηγορητήριο που είχε κουρελιαστεί άλλες 3 φορές στις αίθουσες των δικαστηρίων κάθε λογικός άνθρωπος θα περίμενε την αθώωση και του Μάριου Σεϊσίδη. Αντ’ αυτού όμως τον Απρίλη του 2017 σε μία απόφαση μνημείο δικαστικής αυθαιρεσίας ο σύντροφος καταδικάζεται πρωτόδικα σε 36 χρόνια κάθειρξη.
Η εκδικητική μανία του πλέγματος των διωκτικών μηχανισμών δεν είναι κάτι που μας εκπλήσσει. Ξέρουμε πολύ καλά πως το θράσος τους είναι απύθμενο όταν πρόκειται να αντιμετωπίσουν όσους αναγνωρίζουν ως εχθρούς του κράτους. Αν κάτι είναι που μπορεί να προστατέψει από τέτοιου είδους αυθαιρεσίες όσους έχουν ταχθεί στον αγώνα για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, είναι η δύναμη της αλληλεγγύης μεταξύ των αγωνιζόμενων και η ανάδειξη του πραγματικού προσώπου του κράτους, αυτού που θέλει να κρύβει από την κοινωνία. Τον χωρίς όρια μηχανισμό σύνθλιψης ανθρώπου και φύσης για την υπεράσπιση των συμφερόντων μιας δράκας κεφαλαιοκρατών και των σκυλιών τους.
Στις 21/11 ξεκινάει το εφετείο του Μάριου. Δεν θα ανεχθούμε ούτε μια μέρα παραπάνω ομηρίας του συντρόφου. Οι ζωές μας δεν είναι παιχνίδια στα χέρια των διωκτικών μηχανισμών για να μοιράζονται γαλόνια. Ομηρία 12 χρόνων, τραυματισμοί συντρόφων, φυλακίσεις και ό,τι συνεπάγεται το κυνήγι μαγισσών που ξεκίνησε τον Γενάρη του 2006 πρέπει να τελειώσουν άμεσα.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΜΑΡΙΟ ΣΕΪΣΙΔΗ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ
Νοέ 05
Στις 8 Νοεμβρίου ο αναρχικός ολικός αρνητής στράτευσης Δημήτρης Δημτσιάδης θα βρεθεί για ακόμη μία φορά ενώπιον του στρατοδικείου για το αδίκημα της ανυποταξίας. Μιας επιλογής του που είναι αποτέλεσμα της ταξικής του θέσης και της πολιτικής του συγκρότησης. Μόλις λίγο καιρό πριν, το Σεπτέμβρη, ο σύντροφος ενημερώθηκε για την επιβολή νέου προστίμου 6.000 ευρώ –του τέταρτου σε διάστημα μόλις 2 χρόνων- εξαιτίας της άρνησής του να υπηρετήσει τον ελληνικό στρατό. Η μανία με την όποια διώκεται ο σύντροφός μας δεν μας εκπλήσσει. Η κρατική μηχανή δεν ξεχνάει τους δηλωμένους της εχθρούς. Και ο σύντροφος είναι ένας ακόμα δηλωμένος εχθρός του κράτους και του κεφαλαίου. Το αποδεικνύει η συνεχής και συνεπής του συμμετοχή στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες.
Οι ολικοί αρνητές στράτευσης είναι αγωνιστές που επέλεξαν να αντιπαρατεθούν απέναντι στον εθνικό στρατό. Έναν μηχανισμό που ζέχνει μιλιταρισμό και αποτελεί την αιχμή του δόρατος στη διάχυση του εθνικισμού, την προάσπιση της εθνικής ενότητας και την υποταγή σε κάθε μορφής εξουσία. Έναν μηχανισμό που σε καιρό “ειρήνης’’ λειτουργεί ως απεργοσπαστικός, κατασταλτικός σε περιπτώσεις εξεγέρσεων και είναι άμεσα εμπλεκόμενος με τις δολοφονίες και τον εγκλεισμό των μεταναστών και μεταναστριών. Σε καιρό πολέμου είναι η μεγάλη μπίζνα, είναι η μηχανή θανάτου υπεύθυνη για δολοφονίες κυρίως αμάχων, βιασμούς και εκτοπίσεις ολόκληρων πληθυσμών.
Για τη στάση τους αυτή, οι ολικοί αρνητές βρίσκονται αντιμέτωποι με μία πολυεπίπεδη καταστολή. Το ελληνικό κράτος έχει την πρωτοτυπία να ορίζει την ανυποταξία συνεχές αδίκημα. Αυτό σημαίνει ότι οι διώξεις για την επιλογή τους να μην υπηρετήσουν τον εθνικό στρατό είναι συνεχείς. Πόσο μάλλον για αυτούς που το έπραξαν συνειδητά, από πολιτική επιλογή, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι ολικοί αρνητές στράτευσης επιβαρύνονται και με το διοικητικό πρόστιμο των 6.000 ευρώ κάθε φορά που ξεκινά μία δίωξή τους, το οποίο εκτελείται από την εφορία. Με αυτή τη μορφή οικονομικής καταστολής το κράτος επιχειρεί να έχει τους ολικούς αρνητές μια ζωή ομήρους του στα χρέη και τη γραφειοκρατία. Επίσης, είναι και μία κίνηση αποπολιτικοποίησης του αγώνα ενάντια στους εθνικούς στρατούς, καθώς από μία πολιτική επιλογή μπαίνει στην ίδια μοίρα και αντιμετωπίζεται σαν χρέος προς το δημόσιο, όπως τα χρέη που έχουν τα αφεντικά, επιχειρήσεις – κολοσσοί και όσοι επιδιώκουν να πατήσουν επί πτωμάτων προς όφελος της κερδοφορίας τους.
Ζούμε σε μια εποχή που η τράπουλα της ηγεμονίας ξαναμοιράζεται για τους κυρίαρχους. Αυτό σημαίνει πόλεμος, αλληλοσφάξιμο των καταπιεσμένων για τα συμφέροντα των ισχυρών. Το ελληνικό κράτος παίρνει με τη σειρά του τη θέση του στους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς. Το κράτος λοιπόν επιχειρεί να μας κάνει το καύσιμο της πολεμικής του μηχανής στους επερχόμενους πολέμους. Την ίδια στιγμή που μας κάνει το βίο αβίωτο με την ολοένα και εντονότερη εκμετάλλευσή μας στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς και που καθιστά την κάλυψη των βασικών βιοτικών μας αναγκών αδύνατη προσπαθεί να μας πείσει να γίνουμε κρέας για οβίδες. Προσπαθεί να μας ψήσει με το μπαλαμούτι της εθνικής ενότητας, της ενότητας μεταξύ πλούσιων και φτωχών, αφεντικών και εργατών.
Για αυτούς τους λόγους, εμείς δεν αναγνωρίζουμε καμία εθνική ενότητα. Η μοναδική ενότητα που αναγνωρίζουμε είναι μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων αυτού του κόσμου. Μας καλούν να δώσουμε και την τελευταία ρανίδα του αίματος μας για τα συμφέροντά τους. Δηλώνουμε πως θα ματώσουμε μόνο για την τάξη μας, για τους προλετάριους και τις προλετάριες, για τους απόκληρους, για όσες και όσους “περισσεύουν”. Για να δημιουργήσουμε έναν άλλον κόσμο δίχως κράτη και έθνη, δίχως αφεντικά και πατριαρχία. Θα ματώσουμε για την Κοινωνική Επανάσταση, για την Κοινωνική Απελευθέρωση, για την Αναρχία και τον Κομμουνισμό.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΤΣΙΑΔΗ
ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΣΤΟΥΣ ΟΛΙΚΟΥΣ ΑΡΝΗΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ
ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΤΑΞΙΚΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΟΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ: ΠΕΜΠΤΗ 8/11 ΣΤΙΣ 9:00 ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Αναρχική ομάδα Θεσσαλονίκης Πυρανθός
Νοέ 02
Εκδήλωση-Παρουσίαση της μπροσούρας “Η ειρήνη τους μυρίζει πόλεμο” από την αναρχική ομάδα Πυρανθός, τη συλλογικότητα Αναρχικοί απο τα Ανατολικά και την κατάληψη Terra Incognita.
Σάββατο 3.11 στις 19:00 στον ανοιχτό κοινωνικό χώρο Xanadu (Κουγιουμτζόγλου & 12 Αποστόλων)
Μια διασυλλογική απόπειρα ανάγνωσης των πολιτικών εξελίξεων με αφορμή τις αναδυόμενες εντάσεις στα ελληνοτουρκικά σύνορα, τον ιστορικό ρόλο των διακρατικών πολιτικοστρατιωτικών οργανισμών και την κοινωνικοοικονομικη διάσταση ενός επερχόμενου πολέμου.
Οκτ 10
Το Σεπτέμβρη ο αναρχικός ολικός αρνητής στράτευσης Δημήτρης Δημτσιάδης ενημερώθηκε για την επιβολή νέου προστίμου 6.000 ευρώ –του τέταρτου σε διάστημα μόλις 2 χρόνων- εξαιτίας της άρνησής του να υπηρετήσει τον ελληνικό στρατό. Η μανία με την όποια διώκεται ο σύντροφός μας δεν μας εκπλήσσει. Η κρατική μηχανή δεν ξεχνάει τους δηλωμένους της εχθρούς. Και ο σύντροφος είναι ένας ακόμα δηλωμένος εχθρός του κράτους και του κεφαλαίου. Το αποδεικνύει η συνεχής και συνεπής του συμμετοχή στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες.
Οι ολικοί αρνητές στράτευσης είναι αγωνιστές που επέλεξαν να αντιπαρατεθούν απέναντι στον εθνικό στρατό. Έναν μηχανισμό που ζέχνει μιλιταρισμό και αποτελεί την αιχμή του δόρατος στη διάχυση του εθνικισμού, την προάσπιση της εθνικής ενότητας και την υποταγή σε κάθε μορφής εξουσία. Έναν μηχανισμό που σε καιρό “ειρήνης’’ λειτουργεί ως απεργοσπαστικός, κατασταλτικός σε περιπτώσεις εξεγέρσεων και είναι άμεσα εμπλεκόμενος με τις δολοφονίες και τον εγκλεισμό των μεταναστών και μεταναστριών. Σε καιρό πολέμου είναι η μεγάλη μπίζνα, είναι η μηχανή θανάτου υπεύθυνη για δολοφονίες κυρίως αμάχων, βιασμούς και εκτοπίσεις ολόκληρων πληθυσμών.
Για τη στάση τους αυτή, οι ολικοί αρνητές βρίσκονται αντιμέτωποι με μία πολυεπίπεδη καταστολή. Το ελληνικό κράτος έχει την πρωτοτυπία να ορίζει την ανυποταξία συνεχές αδίκημα. Αυτό σημαίνει ότι οι διώξεις για την επιλογή τους να μην υπηρετήσουν τον εθνικό στρατό είναι συνεχείς. Πόσο μάλλον για αυτούς που το έπραξαν συνειδητά, από πολιτική επιλογή, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι ολικοί αρνητές στράτευσης επιβαρύνονται και με το διοικητικό πρόστιμο των 6.000 ευρώ κάθε φορά που ξεκινά μία δίωξή τους, το οποίο εκτελείται από την εφορία. Με αυτή τη μορφή οικονομικής καταστολής το κράτος επιχειρεί να έχει τους ολικούς αρνητές μια ζωή ομήρους του στα χρέη και τη γραφειοκρατία. Επίσης, είναι και μία κίνηση αποπολιτικοποίησης του αγώνα ενάντια στους εθνικούς στρατούς, καθώς από μία πολιτική επιλογή μπαίνει στην ίδια μοίρα και αντιμετωπίζεται σαν χρέος προς το δημόσιο, όπως τα χρέη που έχουν τα αφεντικά, επιχειρήσεις – κολοσσοί και όσοι επιδιώκουν να πατήσουν επί πτωμάτων προς όφελος της κερδοφορίας τους.
Ζούμε σε μια εποχή που η τράπουλα της ηγεμονίας ξαναμοιράζεται για τους κυρίαρχους. Αυτό σημαίνει πόλεμος, αλληλοσφάξιμο των καταπιεσμένων για τα συμφέροντα των ισχυρών. Το ελληνικό κράτος παίρνει με τη σειρά του τη θέση του στους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς. Το κράτος λοιπόν επιχειρεί να μας κάνει το καύσιμο της πολεμικής του μηχανής στους επερχόμενους πολέμους. Την ίδια στιγμή που μας κάνει το βίο αβίωτο με την ολοένα και εντονότερη εκμετάλλευσή μας στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς και που καθιστά την κάλυψη των βασικών βιοτικών μας αναγκών αδύνατη προσπαθεί να μας πείσει να γίνουμε κρέας για οβίδες. Προσπαθεί να μας ψήσει με το μπαλαμούτι της εθνικής ενότητας, της ενότητας μεταξύ πλούσιων και φτωχών, αφεντικών και εργατών.
Για αυτούς τους λόγους, εμείς δεν αναγνωρίζουμε καμία εθνική ενότητα. Η μοναδική ενότητα που αναγνωρίζουμε είναι μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων αυτού του κόσμου. Μας καλούν να δώσουμε και την τελευταία ρανίδα του αίματος μας για τα συμφέροντά τους. Δηλώνουμε πως θα ματώσουμε μόνο για την τάξη μας, για τους προλετάριους και τις προλετάριες, για τους απόκληρους, για όσες και όσους “περισσεύουν”. Για να δημιουργήσουμε έναν άλλον κόσμο δίχως κράτη και έθνη, δίχως αφεντικά και πατριαρχία. Θα ματώσουμε για την Κοινωνική Επανάσταση, για την Κοινωνική Απελευθέρωση, για την Αναρχία και τον Κομμουνισμό.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΗΜΤΣΙΑΔΗ
ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΤΑΞΙΚΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΟΣ
Μικροφωνική-συγκέντρωση αλληλεγγύης στους ολικούς αρνητές στράτευσης Σάββατο 13/10 στις 12:00, Αριστοτέλους με Εγνατία.
Οκτ 07
Την Τετάρτη στις 05/09, η κατάληψη παλιού νεκροτομείου στην Αλεξανδρούπολη δέχθηκε εμπρηστική επίθεση. Πιο συγκεκριμένα, “άγνωστοι” εισβάλλουν στο χώρο και βάζουν φωτιά στη βιβλιοθήκη της κατάληψης. Ο συμβολισμός μιλάει από μόνος του.Τελικά, γείτονες καλούν την πυροσβεστική και η φωτιά δεν εξαπλώνεται στην υπόλοιπη κατάληψη, αλλά η ζημιά παραμένει μεγάλη.
Όσο όμως κι αν προσπάθησαν να φιμώσουν την κατάληψη, οι σύντροφοι κι οι συντρόφισσες στην Αλεξανδρούπολη δείχνουν πως ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες, η πάλη ενάντια στο σάπιο κόσμο της εξουσίας συνεχίζεται. Η κατάληψη παλιού νεκροτομείου ξεκίνησε το Νοέμβρη του 2016, από άτομα οι οποίοι γνωρίστηκαν στους αγώνες μιας περιοχής που το κράτος πολύ θα ήθελε “να μην κουνιέται φύλλο”. Η πόλη της Αλεξανδρούπολης, όντας ακριτική, είναι τίγκα στους μπάτσους, στους καραβανάδες και κάθε λογής φασιστικό κατακάθι, καθώς η εθνικιστική προπαγάνδα είναι πολύ έντονη εκεί. Και όχι τυχαία, αφού αυτή η “σύσταση” πληθυσμού εκεί είναι κεντρική πολιτική επιλογή και διαρκής επιδίωξη του κράτους.
Μέσα σ αυτό το τουλάχιστον συντηρητικό περιβάλλον, οι σύντροφοι κι οι συντρόφισσες δημιούργησαν μια δομή που μπόρεσε μέσα σε 2 χρόνια να στεγάσει αυτομορφώσεις, μουσικές και πολιτικές εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις, προβολές και άλλα. Ο χώρος αυτός, δεν είναι απλά ντουβάρια, αλλά σημείο αναφοράς και ζύμωσης για ένα κομμάτι κόσμου που θέλει να αγωνιστεί και αποτελεί το σημείο από όπου ξεκινούν οι δράσεις του. Γι αυτό το λόγο, οι καταλήψεις ακόμη κι αν δεχτούν επιθέσεις ή εκκενώσεις, συνεχίζουν να υπάρχουν όσο ο κόσμος τους συνεχίζει να οργανώνεται και να παλεύει. Γι αυτό και μια υλική ζημιά δε μας τρομάζει, ακόμα κι αν είναι σημαντική.
Όσο για αυτούς τους “άγνωστους”, μπορεί τους συγκεκριμένους να μην τους ξέρουμε προσωπικά, αλλά γνωρίζουμε καλά το συνάφι τους… Ένστολα (και μη) καθάρματα, με ξενοφοβικές, σεξιστικές και μισανθρωπικές τάσεις, κάθε λογής ψεκασμένοι πατριώτες και χριστιανοταλιμπάν, “Μακεδονομάχοι” που βαράνε προσοχή στον Ιβάν: τους έχουμε αντιμετωπίσει και στην πόλη που εμείς δραστηριοποιούμαστε. Ξέρουμε πως αποτελούν την εφεδρεία του καπιταλιστικού οικοδομήματος, είναι οι ρουφιάνοι που ζητάν περισσότερους μπάτσους, είναι οι υμνητές του Γ’ Ράιχ, γλείφτες των εξουσιαστών και των αφεντικών. Αυτοί συνθέτουν εν ολίγοις τον φασιστικό συρφετό και κάποιοι εξ αυτών επιτέθηκαν και στην κατάληψη παλιού νεκροτομείου.
Ας το έχουν όμως στο μυαλό τους, ότι θα βρισκόμαστε απέναντί τους με κάθε πιθανή αφορμή. Κι αν δεν υπάρξει αφορμή, θα την εφεύρουμε. Ο αντιφασισμός είναι ένας διαρκής αγώνας σε επίπεδο λόγου και πράξης, σε σχολεία, σχολές, γειτονιές, χώρους εργασίας. Όσο και να το θέλουν, δε θα σταματήσουμε να υψώνουμε τη φωνή μας ενάντια στο κράτος και στο κεφάλαιο, ενάντια σε κάθε φασιστική λογική. Στεκόμαστε δίπλα στους συντρόφους μας, με όπλο μας την αλληλεγγύη και συνεχίζουμε τον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.
ΚΑΜΙΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
Σεπ 28
Την Παρασκευή στις 21 Σεπτεμβρίου μεταδίδεται η είδηση ότι κάποιος ληστής σκοτώθηκε βγαίνοντας από τζαμαρία καταστήματος. Αν και το περιστατικό έγινε στο κέντρο της Αθήνας ώρα που η Ομόνοια είναι κατάμεστη, μέσα σε πλήθος αυτοπτών μαρτύρων κανείς δεν αμφισβήτησε και δεν διέψευσε την είδηση. Για κακή τους τύχη το περιστατικό είναι βιντεοσκοπημένο και δείχνει το αποτρόπαιο λυντζάρισμα ενός ανθρώπου. Ενός ανθρώπου που είναι εγκλωβισμένος, που παραπατάει, που σαν λαβωμένο ζώο προσπαθεί να ξεφύγει από τους δήμιους του. Ενός ανθρώπου που δολοφονείται στο πεζοδρόμιο. Ενός ανθρώπου που βρίσκεται σε άμυνα. Το όνομά του: Ζακ Κωστόπουλος, ετών 33.
Η ταυτότητά του αρχίζει να ξεδιπλώνεται. Ίσως η δολοφονία να έμενε για πάντα στο σκοτάδι όπως πιθανόν τόσες και τόσες, αλλά ο Ζακ δεν ήταν μόνος, ήταν ενεργός ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, drag queen, οροθετικός κ.α. Βέβαια ο Ζακ δε δολοφονήθηκε γι αυτές του τις ιδιότητες (στο παρελθόν είχε δεχτεί ομοφοβικές επιθέσεις), αλλά για το γεγονός πως θεωρήθηκε ότι κλέβει ένα μαγαζί. Σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που η υποψία κλοπής κάποιων αντικειμένων μπορεί να κοστίσει την ίδια την ανθρώπινη ζωή, ο Ζακ βρήκε μαρτυρικό θάνατο. Στη συνέχεια κυκλοφόρησαν κι άλλα βίντεο κάποια από τα οποία δείχνουν τους ένστολους δολοφόνους της ομάδας Δίας να χτυπάνε και να βάζουν χειροπέδες σε έναν άνθρωπο που αιμόφυρτος ξεψυχάει στο πεζοδρόμιο. Την επόμενη μέρα της δολοφονίας πραγματοποιήθηκαν αυθόρμητες πορείες ως πρώτη αντανακλαστική κίνηση σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο.
Αμέσως έπιασαν δουλειά οι εντεταλμένοι διαμορφωτές της κοινής γνώμης, ΜΜΕ και παρατρεχάμενοι, για να ξεπλύνουν τη δολοφονία ενός παρία. Θα ρίξουν στην αρένα ξανά τον Ζακ ως ύαινες που διψάνε για αίμα θα του καταλογίσουν κίνητρα “ληστεία”, “επίθεση με μαχαίρι” θα βεβηλώσουν τη μνήμη του, θα τον κατασπαράξουν. Οι δολοφόνοι Ευάγγελος Δημόπουλος και Αθανάσιος Χορταριάς που κλωτσάνε στο κεφάλι χαρακτηρίζονται ως “έντιμοι φιλήσυχοι οικογενειάρχες” που διατηρούν καταστήματα σε περιοχή με “ελλιπή αστυνόμευση” κλπ ψέματα, ψέματα, ψέματα….. Για τον δεύτερο μάλιστα αποκαλύπτεται ότι είναι συντονιστής του πολιτικού συμβουλίου του κινήματος (Πατριωτικό Μέτωπο – ΠΑΜ), οργανωμένος φασίστας δηλαδή. Από τα πάνω και απολύτως στοχευμένα λοιπόν, θρέφεται ο κοινωνικός κανιβαλισμός.
Η καπιταλιστική αναδιάρθρωση που με πρόσχημα την κρίση επιχειρείται τα τελευταία χρόνια έφερε την πλήρη κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου των ζωών μας καθώς και των προσδοκιών των μικροαστών. Η διαρκώς αυξανόμενη υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης και η λεηλασία των ζωών που βιώνουν οι άνθρωποι της τάξης μας, μετατρέπουν σε ζούγκλες τα κέντρα των μητροπόλεων όπου νόμος είναι το συμφέρον του ισχυρότερου. Το εκρηκτικό μείγμα φτωχοποιημένων στρωμάτων ανέργων, άστεγων, που δεν έχει που να στραφεί για να επιβιώσει γιγαντώνει και ωθεί την κοινωνική βία μεταξύ των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων. Ειδικά οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και τα κοινωνικά αποκλεισμένα άτομα π.χ με ψυχικές νόσους, τοξικοεξαρτημένοι, έγκλειστοι, θύματα trafficking, κ.α που προσπαθούν να επιβιώσουν διαπράττοντας μικροπαραβάσεις είναι τα πρώτα θύματα αυτού του ανελέητου πολέμου. Και όσο η εξαθλίωση εντείνεται ο ρατσισμός, η ομοφοβία, η μισαλλοδοξία εμποτίζουν με δηλητήριο παραπάνω την ελληνική κοινωνία. Η απόσταση όμως μεταξύ κοινωνικού αυτοματισμού και και κοινωνικού κανιβαλισμού είναι πολύ μικρή. Εκεί που φασίστες, αφεντικά, “ευηπόληπτοι” παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους, τότε θεωρείται από το σύστημα παρέκκλιση “θερμοκέφαλων”. Δεν είναι παρέκκλιση όμως, είναι απότοκο της προπαγάνδας και των ιδεολογημάτων που στηρίζουν το καπιταλιστικό οικοδόμημα. Κράτος και κεφάλαιο τροφοδοτούν τον κοινωνικό κανιβαλισμό και εκφασισμό μιας και όταν διαρρηγνύεται ο κοινωνικός ιστός παραμερίζεται η ανάγκη για το συλλογικό και έτσι οι κυρίαρχοι μπορούν να διατηρούν τα προνόμιά τους. Μένει ο φαύλος κύκλος της αντικοινωνικής βίας.
Δυστυχώς, δεν είναι η μόνη περίπτωση δολοφονίας μέσω λυντζαρίσματος που μπορούμε να θυμηθούμε. Σε περιστατικό επίσης καταγεγραμμένο από κάμερα ασφαλείας της φυλακής στη Νιγρίτα Σερρών ο κρατούμενος Ιλία Καρέλι βασανίζεται μέχρι θανάτου από σωφρονιστικούς υπαλλήλους. Ο ιατροδικαστής απεφάνθη ότι ο θάνατος προήλθε από καρδιακό επεισόδιο, από φυσικά δηλαδή αίτια (!). Aυτήν την πραγματογνωμοσύνη υιοθέτησε και το δικαστήριο με αποτέλεσμα οι καταδικασμένοι δολοφόνοι του Καρέλι να αφεθούν ελεύθεροι. Να μην επιτρέψουμε να συμβεί το ίδιο στην περίπτωση Ζακ Κωστόπουλου. Οι τρεις ιατροδικαστές που ασχολούνται με την υπόθεση στην καλύτερη περίπτωση ελέγχονται για την αξιοπιστία τους καθώς οι δύο έχουν συγκαλύψει υποθέσεις αστυνομικής βίας και ο τρίτος υπήρξε μάρτυρας υπεράσπισης της χρυσής αυγής στην υπόθεση επίθεσης στο στέκι Αντίπνοια.
Η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου δεν θα ξεχαστεί. Όπως δεν ξεχάστηκε η δολοφονία του Ιλία Καρέλι, της Κατερίνας Γκουλιώνη, του Τόνυ Ονούα, του Σαχζάτ Λουκμάν, τόσων και τόσων των απόκληρων αυτής της κοινωνίας. Θα παραμένουν ανοιχτές πληγές μέσα μας να μας πεισμώνουν για το δίκαιο και αναγκαίο του αγώνα.
Ανάμεσα στο πλήθος, ένας φώναξε: “μέσα στο αίμα είναι κάτω πεσμένος, θα τονε σκοτώσεις”
για να μην είναι ένας, για να γίνουμε πολλοί, για να ορθώνουμε το ανάστημά μας απέναντι στις χιλιάδες εκφάνσεις του καθημερινού εκφασισμού, για να τσακίσουμε την απάθεια, την υποταγή, της εργοδοτική ασυδοσία, τις ομοφοβικές και φασιστικές επιθέσεις, την κρατική τρομοκρατία, που δολοφονούν τους ανθρώπους της τάξης μας.
Καμιά συγκάλυψη για τη δολοφονία Ζακ Κωστόπουλου
Πόλεμος σε κράτος και κεφάλαιο