Για μια ακόμα φορά γίναμε μάρτυρες μίας κρατικής δολοφονίας στο κάτεργο του Λάτση, στον Ασπρόπυργο. Η έκρηξη στα διυλιστήρια της ΕΛΠΕ που σημειώθηκε στις 8 Μαΐου, είχε ως αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό δύο εργατών και τον τραυματισμό άλλων τεσσάρων, οι οποίοι εξακολουθούν να βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση καθώς έχουν εγκαύματα σε όλο τους το σώμα. Νεκροί είναι ο Χαράλαμπος Δευτεραίος, εργαζόμενος στην εταιρία και ο Ραμαντάν Ντελιλάϊ, εργαζόμενος σε εργολαβική εταιρεία. Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι πραγματοποιούσαν εργασίες συντήρησης σε δεξαμενή. Δεν θα επικεντρωθούμε στο αν υπήρχαν μέτρα ασφαλείας και εάν η εταιρεία φρόντιζε αυτά να τηρούνται. Οι τραυματισμένοι εργάτες καθώς και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι που δουλεύουν στο συγκεκριμένο κάτεργο έχουν σαφή εικόνα για το τι συνέβη. Όπως σαφή εικόνα έχουμε και όλοι εμείς που βιώνουμε στο πετσί μας τις εργασιακές συνθήκες της ακραίας εκμετάλλευσης που μας επιβάλλεται.

Μας σκοτώνουν για να αυξήσουν τα κέρδη τους, μας θεωρούν αναλώσιμους ώστε να βγαίνει η δουλειά ενώ η τρομοκράτηση και οι εκβιασμοί για απόλυση και αντικατάσταση από κάποιον άλλο από τους χιλιάδες ανέργους είναι ο κανόνας.

Σε όλες τις δουλειές ξέρουμε ότι τα μέτρα ασφαλείας κοστίζουν ακριβότερα από τις ζωές μας, και για αυτό το λόγο τα αφεντικά δεν τα εφαρμόζουν. Οι στρατιές ανέργων που περιμένουν και οι απειλές των αφεντικών για απόλυση είναι αυτές που πολλές φορές μας αναγκάζουν να ρισκάρουμε τις ζωές μας για 20 ευρώ όπως ούρλιαζαν οι “τυχεροί” ζωντανοί εργάτες στα ΕΛΠΕ.

Προφανώς λοιπόν και δεν τηρήθηκαν τα προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας, και ούτε πρόκειται να τηρηθούν στο μέλλον, όσο και αν ωρύονται οι παπαγάλοι για λογαριασμό των αφεντικών τους. Ειδικά στα ΕΛΠΕ όπως λένε και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι τα μέτρα δεν τηρήθηκαν ποτέ, γεγονός που ως τραγικές συνέπειες έχει αφενός τη μόλυνση του περιβάλλοντος από διαρροές επικίνδυνων τοξικών αερίων και αφετέρου τα δεκάδες περιστατικά εργατικών “ατυχημάτων” γνωστά και άγνωστα με σακατεμένους και νεκρούς εργάτες.

Ενδεικτικά αντιγράφουμε από την “εφημερίδα των συντακτών” : Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει «ατύχημα» στο διυλιστήριο των ΕΛΠΕ στον Ασπρόπυργο, καθώς και στο παρελθόν είχαν συμβεί περιστατικά κατά τα οποία έχασαν τη ζωή τους εργαζόμενοι σε αυτό, ενώ σε άλλες περιπτώσεις από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα με τις επιπτώσεις να περιορίζονται στην επιβάρυνση του περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής.

►Στις 17/10/2000 μια βλάβη στο διυλιστήριο προκάλεσε ένα πυκνό μαύρο νέφος που σκέπασε ολόκληρο το Θριάσιο Πεδίο, αλλά και ολόκληρο τον Πειραιά. Η διακοπή του συμπιεστή αερίων είχε ως αποτέλεσμα την καύση υδρογονανθράκων στον πυρσό του διυλιστηρίου.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρίας Ελληνικά Πετρέλαια, «η διακοπή ήταν ολιγόλεπτη και έκτακτη και η καύση υδρογονανθράκων στον πύργο έγινε σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από το σχεδιασμό των συστημάτων ασφαλείας του διυλιστηρίου, τα οποία λειτούργησαν σύμφωνα με τις προδιαγραφές ασφαλείας και προστασίας του περιβάλλοντος».

Η ανακοίνωση της εταιρείας είχε διαψευστεί κατηγορηματικά από σχετική ανακοίνωση του ΥΠΕΧΩΔΕ. Σε αυτήν το υπουργείο Περιβάλλοντος ανέφερε ότι «υπήρξε έντονη και μεγάλη εκπομπή καπνού από τις εγκαταστάσεις των διυλιστηρίων Ασπροπύργου από τις 6.48 π.μ. έως και τις 7.24 π.μ.».

Κι ακόμη, ότι διενεργήθηκε αυτοψία από κλιμάκιο ειδικών κατά την οποία διαπιστώθηκε ότι το προαναφερόμενο διάστημα «υπήρξε πρόβλημα στη λειτουργία της Μονάδας Καταλυτικής Πυρόλυσης, με αποτέλεσμα τη δημιουργία υψηλής ρύπανσης στην ευρύτερη περιοχή, με ευθύνη της εταιρίας».

►Στις 27/2/2002 μια διαρροή υδρόθειου είχε ως αποτέλεσμα επτά εργαζόμενοι να χάσουν τις αισθήσεις τους και να μεταφερθούν επειγόντως στο Θριάσιο Νοσοκομείο, με τον έναν από αυτούς να εισάγεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.

►Στις 13/9/2002 σημειώθηκε έκρηξη σε μονάδα αποθείωσης με διαρροή υδρόθειου και από τύχη γλίτωσε ένας εργαζόμενος. Η διοίκηση των ΕΛΠΕ διέψευσε τη διαρροή υδρόθειου, όχι όμως και την έκρηξη στον αγωγό.

Η είδηση για την έκρηξη και τη διαρροή έγινε γνωστή από μέλη της διοίκησης του Σωματείου Εργαζομένων στα ΕΛΠΕ σύμφωνα με την οποία «στις μονάδες ανάκτησης θείου 3700 και 2750 σε γραμμή παραγωγής ατμού λόγω διαρροής που υπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει στη συγκεκριμένη γραμμή εδώ και δύο μήνες περίπου, αποκολλήθηκε έλασμα συγκράτησης μόνωσης λόγω της ασκούμενης πίεσης και από τύχη δεν αποκεφάλισε συνάδελφο εργαζόμενο που εκτελούσε εργασία στη συγκεκριμένη μονάδα. Παράλληλα, συνολικά στο συγκρότημα των μονάδων ανάκτησης θείου εδώ και πέντε μήνες περίπου υπάρχουν συνεχείς διαρροές υδροθείου, με αποτέλεσμα η εργασία να εκτελείται με πολύ μεγάλες δυσκολίες και σε ορισμένες περιπτώσεις γίνεται και πολύ επικίνδυνη».

Στην ίδια ανακοίνωση επισημαινόταν ότι «το τελευταίο διάστημα η συντήρηση των εγκαταστάσεων των ΕΛΠΕ είναι πλημμελής ή παραχωρείται σε εργολάβους με άπειρο και άσχετο προσωπικό, οι οποίοι επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την ασφάλεια των εγκαταστάσεων και των εργαζομένων».

Επιπλέον, το ΔΣ του Σωματείου ανέφερε ότι «αν και κάλεσαν τη διοίκηση να πάρει άμεσα μέτρα και παρά την εντολή της επιθεώρησης εργασίας για άμεση αποκατάσταση, αυτή αρνείται να σταματήσει τη μονάδα, δηλώνοντας ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και ότι οι εργαζόμενοι ψεύδονται».

►Στις 20/8/2009 ο 28χρονος εργαζόμενος στα διυλιστήρια Παναγιώτης Λίγκος έχασε τη ζωή του όταν έπεσε στο κενό, από ύψος περίπου 5 μέτρων, από πατάρι στη Μονάδα 210 όπου υπήρχαν βάνες που ρύθμιζαν την είσοδο του νερού που διοχετευόταν για αφαλάτωση.

►Στις 31/5/2010 ο 42χρονος δύτης Νίκος Καππές βρήκε τραγικό θάνατο μέσα σε δεξαμενή του διυλιστηρίου. Ο δύτης, ο οποίος απασχολούνταν σε εργολάβο, έκανε εργασίες καθαρισμού δεξαμενής νερού στον πύργο ψύξης μέσα στις εγκαταστάσεις του διυλιστηρίου.

►Στις 26/7/2013 το μεσημέρι, ύστερα από δυσλειτουργία της μονάδας καταλυτικής πυρόλυσης FCC (U-4100) του διυλιστηρίου των ΕΛΠΕ στον Ασπρόπυργο, εκατοντάδες τόνοι καπνού απελευθερώθηκαν στην ατμόσφαιρα.

►Στις 10/9/2013 τις πρώτες πρωινές ώρες ξέσπασε μεγάλη φωτιά στην μονάδα καταλυτικής αναμόρφωσης νάφθας (U-3300) του διυλιστηρίου. Η φωτιά κατασβήστηκε, ωστόσο το συμβάν προκάλεσε αλλεπάλληλες δυσλειτουργίες στην εγκατάσταση οι οποίες διήρκεσαν μέχρι τις 8 το βράδυ.

Χιλιάδες τόνοι καυσαερίων ελευθερώθηκαν στην ατμόσφαιρα του Ασπροπύργου Τα ΕΛΠΕ δεν εξέδωσαν καμία ανακοίνωση για το ανησυχητικό για τους εργαζόμενους και τους κατοίκους συμβάν.

►Στις 12/6/2014 σημειώθηκε πτώση τάσεως (ολική διακοπή της λειτουργίας του διυλιστηρίου κατά την εταιρεία), λόγω μπλακ αουτ με αποτέλεσμα μεγάλη ποσότητα ρύπων να διοχετευθεί στην ατμόσφαιρα, εξαιτίας της καύσης υδρογονανθράκων στους πυρσούς του διυλιστηρίου, γεγονός που προκάλεσε την ανησυχία των κατοίκων του περιοχής του Θριάσιου, αλλά και των γειτονικών περιοχών. Οι μαύροι καπνοί λίγο πριν τις 2 το μεσημέρι ήταν ορατοί από το Χαϊδάρι, το Σχιστό, την Αττική Οδό.                                                                                               ΕΦ.ΣΥΝ. 08.05.2015

Την ιστορία των ΕΛΠΕ και του κάθε εργοστασίου τέτοιου βεληνεκούς την ξέρουμε καλά. Μας την θυμίζουν οι κάθε λογής ξεφτίλες εργατοπατέρες που μαζί με τους υπουργούς και τους πάντα πρόθυμους δημοσιογράφους σε κάθε επίσκεψη τους σε ένα τέτοιο κάτεργο, παραπληροφορούν συστηματικά για την μεγαλειώδη επένδυση, για τις θέσεις εργασίας, τους προϋπολογισμούς, τα επενδυτικά σχέδια, τις θυγατρικές, τα ανοίγματα στα Βαλκάνια και αλλού. Δεν μας λένε όμως τίποτα για τις συνθήκες εργασίας, για τα μεροκάματα, για τους νεκρούς και σακατεμένους εργάτες, τις εργολαβίες, τις μίζες, την μόλυνση του περιβάλλοντος, τις επιπτώσεις στις τοπικές κοινωνίες από την υποβάθμιση των ζωών τους και τα αποτελέσματα στην υγεία από την χρόνια έκθεση τους στα ”καθαρά” απόβλητα του εργοστασίου.

Τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ δεν θα μπορούσαν να εμφανίζουν διαφορετική εικόνα. Μία απλή επίσκεψη στην σελίδα των ΕΛΠΕ του Λάτση αρκεί για να καταλάβει κάποιος τι γίνεται. Τα δισεκατομμύρια, οι επενδύσεις, οι θυγατρικές και η φανταχτερή εικόνα της εταιρείας προσπαθεί να καλύψει αυτό που αντιλαμβάνονται όλοι, την εκμετάλλευση και τον θάνατο. Οι δείκτες ανάπτυξης τους είναι βαμμένοι με αίμα εργατών. Και αν όλα αυτά συμβαίνουν στην ”Ελλάδα με κυβέρνηση αριστεράς” μπορεί να φανταστεί ο καθένας τι συμβαίνει στα υπόλοιπα μέρη του κόσμου όπου οι θυγατρικές και οι επενδύσεις των ΕΛΠΕ του Λάτση βρωμάνε δημοκρατία και αίμα. Μπορούμε να ρωτήσουμε τους εργάτες στις θυγατρικές των ΕΛΠΕ στις βαλκανικές χώρες τι σημαίνει μεροκάματο και τις τοπικές κοινωνίες τι αναπνέουν.

Μέχρι πότε όμως θα ανεχόμαστε οι δολοφονημένοι εργάτες να αποτελούν νούμερα και στατιστικές;

Μέχρι πότε θα ρισκάρουμε τις ζωές μας για ένα πιάτο φαΐ;

Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε τους όρους ζωής που μας επιβάλλουν;

Η οργάνωση και ο αγώνας στους χώρους δουλειάς δεν μπορεί να είναι ξεκομμένος από τον αγώνα για μία καλύτερη ζωή για την κοινωνική επανάσταση. Κάθε εργατική νίκη μικρή ή μεγάλη απέναντι στα αφεντικά αποτελεί και ένα ανάχωμα στην εκμετάλλευσή μας και ενδυναμώνει εμάς τους από τα κάτω και τον αγώνα μας ενάντια στο κεφάλαιο.

Καμία κρατική/εργοδοτική δολοφονία εργατών δεν πρέπει να μένει αναπάντητη.

YΓ. Ανανέωση: Λίγες ημέρες αφού γράφτηκε αυτό το κείμενο και συγκεκριμένα στις 23/05 πληροφορηθήκαμε ότι έχασε τη μάχη για τη ζωή και τρίτος εργαζόμενος. Πρόκειται για τον 27χρονο Αντώνη Αβράμπου. Η αναφορά στα ονόματα των νεκρών είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής από την πλευρά μας σ΄αυτούς που εξοντώθηκαν στο βωμό του κέρδους. Οι νεκροί του ταξικού πολέμου είναι νεκροί μας.

…από τις 25 Γενάρη ‘που η ελπίδα ήρθε’ και ξαναέφυγε. Έφυγε για όλους αυτούς που πιστέψανε ότι ήρθε, γιατί στην πραγματικότητα δεν άλλαξε τίποτα περισσότερο από την τυπική διαδοχή του διαχειριστή της κρατικής βίας και πολιτικού προϊστάμενου των κάθε λογής μπάτσων και δικαστών.

Η τοποθέτηση του Πανούση ως αναπληρωτή υπουργού προστασίας του πολίτη, ήταν τοποθέτηση κλειδί, διότι πρόκειται για άτομο γνωστό για τις σχέσεις του με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, εκφραστή χυδαιολογημάτων για την ύπαρξη τρομοκρατίας στα Εξάρχεια, πολέμιου των καταλήψεων και υποστηρικτή της πάταξης του “αναρχικού φαινομένου”. Τις απόψεις αυτές ο κύριος Πανούσης τις εξέφραζε από πάντα, απλά κάποιοι τις μάθανε τώρα. Η αρθρογραφία του ως “επιστήμονα” άλλωστε από το 2008 για το ζήτημα των μεταναστών στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα άνετα θα του έδινε τον χαρακτηρισμό του ακροδεξιού με προβιά αριστερού, αφού δεν υπήρξε ρατσιστικό επιχείρημα και στερεότυπο που να μην υιοθετήσει καλώντας την “πολιτεία” να πατάξει το φαινόμενο.

Όσο δύσπιστος και αν ήταν κάποιος λοιπόν για το μαύρο παρελθόν του υπουργού ΠΡΟ.ΠΟ τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν τους τελευταίους 3 μήνες, δεν άργησαν να τον διαφωτίσουν. Γεγονότα που χαρακτηρίζουν ξεκάθαρα και αυτήν την κυβέρνηση ως μία ροζ απόχρωση της κρατικής τρομοκρατίας και βίας, ως την ροζ υπεράσπιση των συμφερόντων των αφεντικών. Τα γεγονότα μιλάνε από μόνα τους και δεν είναι λίγα. Οι προσαγωγές στο σορό που μετατράπηκαν σε συλλήψεις μετά από κάθε ένταση και μικροεπεισόδια στα Εξάρχεια (συμπεριλαμβανομένης της απόπειρας εισβολής από τα ΜΑΤ στην κατάληψη ΒΟΞ με αφορμή την πυρπόληση ενός περιπολικού), είναι πρακτική που την εφάρμοζαν με επιτυχία προηγούμενες κυβερνήσεις και από ότι φαίνεται βολεύει και αυτή. Η χαρτογράφηση του ριζοσπαστικού χώρου και το φόρτωμα με κατηγορίες αγωνιστών αλλά και ανθρώπων που βρέθηκαν στο λάθος μέρος τη λάθος ώρα δεν διαφέρει όποια και αν είναι η κρατική απόχρωση.

και αν αυτή ήταν η αρχή να δεις τι σου χω για μετά…

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών όχι μόνο δεν καταργήθηκαν, αλλά μετά και τα τελευταία γεγονότα φαίνεται πως η κυβέρνηση θα τα χρησιμοποιήσει για να στοιβάξει εκεί όλους αυτούς τους πρόσφυγες πολέμου και τους κατατρεγμένους του κόσμου αυτού, που με οτιδήποτε επιπλέει στη θάλασσα καταφέρουν να φτάσουν στον ‘παράδεισο που λέγεται Ελλάδα’. Τα βασανιστήρια και η ‘ζεστή φιλοξενία’ σε αυτά τα κολαστήρια από τους ανθρωποφύλακες του Πανούση θα τους φρεσκάρουν τη μνήμη για το τι σημαίνει ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Από κοντά πάνε και οι χρυσές δουλειές τις τοπικής κοινωνίας που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας. Μάλιστα η πρόσφατη απεργία πείνας που πραγματοποιήθηκε από τους φυλακισμένους μετανάστες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Παρανεστίου που διεκδικούσαν την ελευθερία τους, καθώς και η πυρπόληση του αντίστοιχου κολαστηρίου στη Σάμο, μαρτυρούν ουρλιάζοντας ότι για αυτούς τους ανθρώπους η ελπίδα δεν ήρθε ποτέ.

Στο μέτωπο της Χαλκιδικής, ο αγώνας συνεχίζει να διεξάγεται από κάτοικους και αλληλέγγυους από ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο ενάντια στην εξόρυξη χρυσού και την υποβάθμιση των ζωών τους και του περιβάλλοντος. Είδαμε χέρι χέρι εργαζόμενους ρουφιάνους της ‘Ελληνικός Χρυσός’ και μπάτσους να επιτίθενται και να χτυπούν διαδηλωτές σπάζοντας ακόμα και αυτοκίνητα που βρίσκονταν στην προσυγκέντρωση της προγραμματισμένης πορείας ενάντια στα μεταλλεία χρυσού. Μάλιστα η βουλευτής της κυβέρνησης κ. Ιγγλέση αναρωτήθηκε ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο. Δεν ξέρουμε αν η ερώτηση απευθυνόταν στον πολιτικό προϊστάμενο ή τον επικεφαλής των κατοχικών ΜΑΤ στην περιοχή, μιας και η μηδενική ανοχή που ευαγγελίζεται ο πρώτος στοχοποιεί οποιονδήποτε αντιστέκεται και δεν κάνει διακρίσεις σε ‘ειρηνικούς και βίαιους διαδηλωτές’. Αυτό το έχουν καταλάβει καλά, εδώ και χρόνια, όσοι είναι ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, όσοι είναι ενάντια στον θάνατο από αυτήν την επένδυση μιας και τους το θυμίζουν οι πραίτορες της δημοκρατίας σε κάθε συγκέντρωση.

Το φαινόμενο των προσαγωγών-συλλήψεων συνεχίστηκε με αμείωτη ένταση σε όλες τις δράσεις αλληλεγγύης στην απεργία πείνας των πολιτικών κρατουμένων: πορείες, καταλήψεις, παρεμβάσεις αλληλεγγύης, δυναμικές ενέργειες. Στην Θεσσαλονίκη μάλιστα οι πραίτορες του Πανούση προσήγαγαν ολόκληρη προσυγκέντρωση αναρχικών που κατευθύνονταν προς την κύρια συγκέντρωση της πορείας με την αιτιολογία ότι σκόπευαν να διαπράξουν έγκλημα, το έγκλημα της διαδήλωσης. Επειδή όλα αυτά φάνηκαν ότι δεν πτοούσαν τους απεργούς πείνας και τους αλληλέγγυους έξω, η δημοκρατία αποφάσισε να βρει την τελική λύση.

Η κατάληψη της πρυτανείας στην καρδιά της μητρόπολης αποτέλεσε αγκάθι για την εξουσία το οποίο έπρεπε να βγάλει. Ήταν η φωνή των απεργών πείνας στην καρδιά της πρωτεύουσας, φωνή που έσπαγε το συμπαγές τείχος σιωπής και τη λασπολογία που επέβαλλαν τα ΜΜΕ καθ όλη τη διάρκεια της απεργίας πείνας. Ήταν ένα κέντρο αγώνα, ένα ακόμη σημείο συνάντησης οργάνωσης της αντίστασης και της αλληλεγγύης στον αγώνα των πολιτικών κρατουμένων. Αφού ο Πανούσης με τους ένστολους συνεργάτες του δοκίμασαν πρώτα όλες τις ‘ανώδυνες’ μεθόδους: προσαγωγές γύρω από την κατάληψη που στη συνέχεια μετατράπηκαν σε συλλήψεις, αποκλεισμός της κατάληψης, παραπλανητικές εισβολές με την βοήθεια του πρύτανη και αντιπρυτάνεων, λασπολογία από τα πιστά στο κυβερνητικό έργο ΜΜΕ, περί χρήσης ναρκωτικών εντός της κατάληψης και για άγριες αψιμαχίες μεταξύ των καταληψιών, απαγόρευση των συγκεντρώσεων στο χώρο της πρυτανείας και τέλος ολικό αποκλεισμό των συντρόφων της τελευταίας περιφρούρησης μέσα στο κτήριο για να αναγκαστούν να φύγουν από την πείνα, τελικά κατέληξαν στην ‘βελούδινη’ εισβολή εντός του κτηρίου με σκοπό την εκκένωση του, την ημέρα μάλιστα που ψηφιζόταν το νομοσχέδιο.

Δεν θα επικαλεστούμε το πανεπιστημιακό άσυλο μιας και αυτό έχει παραβιαστεί αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια, όπως για παράδειγμα στην κατειλημμένη από εργαζόμενους πρυτανεία στη Θεσσαλονίκη. Σημειώνουμε όμως για να καταδείξουμε το μέγεθος της υποκρισίας τους ότι η σημερινή κυβέρνηση όλες τις προηγούμενες φορές υπεραμύνθηκε του ασύλου καταγγέλλοντας την αστυνομία.

Το τι επακολούθησε μετά την εκκένωση της κατειλημμένης πρυτανείας σοκάρει μόνο τους αδαείς. Οι προσαγωγές των καταληψιών μετατράπηκαν σε συλλήψεις και οι πραίτορες του υπουργείου πλιατσικολόγησαν με άνεση τα προσωπικά πράγματα των συντρόφων μας, τακτική που έχουν ξανακάνει και σε άλλες περιπτώσεις κατά κύριο λόγο σε μετανάστες, εκεί που η δημοσιοποίηση των γεγονότων είναι αδύνατη. Από κοντά και τα ΜΜΕ, τα οποία βρήκαν ευκαιρία να σκαλίσουν τον προσωπικό φάκελο του κάθε συλληφθέντα, βγάζοντας στη φόρα λεπτομέρειες από την προσωπική του ζωή και σκιαγραφώντας γκροτέσκα προφίλ.

Για όποια και όποιον έχει συμμετάσχει έστω και μία φορά σε μία κατάληψη αλληλεγγύης ή ένα τέτοιο κέντρο αγώνα καταλαβαίνει προς τι όλο αυτό το μένος της εξουσίας σε τέτοιου είδους εγχειρήματα. Άλλωστε, ακόμα πριν πραγματοποιηθεί η εισβολή ήταν τέτοιος ο πανικός του υπουργού να επιδείξει έργο, που συνελήφθησαν ακόμη και οι φύλακες της πρυτανείας μαζί με τον ίδιο τον πρύτανη. Ιστορία επίσης για γέλια και κλάματα είναι και η σύλληψη δύο υπάλληλων πολυεθνικής εταιρείας αλγερινής καταγωγής, που συνελήφθησαν κι αυτοί ως συμμετέχοντες στην κατάληψη. Είναι προφανές το τσουβάλιασμα και ο συνειρμός για τους μπάτσους: ξένοι, λαθρομετανάστες ξύλο και γρήγορα μέσα… ένοχοι με την πρώτη ματιά…

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ξεκίνησαν και οι δηλώσεις περί εκκόλαψης της νεο-τρομοκρατίας στα Εξάρχεια, για μισθοφόρους τρομοκράτες (κάτι σαν τις ιπτάμενες μοίρες των αναρχικών το Δεκέμβρη του 2014), για δράκους, κακές μάγισσες και άλλα παραμύθια…

Μάλλον η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που υποτίθεται ότι κόπτεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την πολιτική ελευθερία της κοινωνίας ξέχασε να ενημερώσει τον Πανούση, ότι αυτός ο κόσμος που προσπαθεί να καταστείλει, είναι αυτός που έχει μείνει ακόμα να αγωνίζεται. Είναι οι μαζικά προσαχθέντες, συλληφθέντες, προσωρινά κρατούμενοι, φυλακισμένοι της δημοκρατίας, στις αποθήκες ψυχών που ονομάζονται φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή κέντρα υποδοχής μεταναστών. Είναι όλοι αυτοί που δίνουν καθημερινά αγώνα, στους χώρους δουλειάς, στις ουρές του ΟΑΕΔ, στα ταμεία των νοσοκομείων και της ΔΕΗ για δωρεάν περίθαλψη και ηλεκτρικό, στα σχολεία, τις σχολές, τους δρόμους, τις καταλήψεις. Για ένα καλύτερο αύριο, για ένα κόσμο δίχως κράτη, χωρίς πολέμους και πρόσφυγες. Για ένα κόσμο με μέλλον.

Οπότε ο κ Πανούσης ας καταπιεί την γλώσσα του και την πέννα του και ας κρυφτεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ως ο πρώτος και τελευταίος ‘αριστερός’ υπουργός της ελληνικής μπατσοκρατίας.

Η πλήρης και καθολική αποδοχή της πολιτικής αυτής από τους συμμετέχοντες στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σφραγίστηκε με τον πιο επίσημο τρόπο μετά την επίσκεψη Τσίπρα στο εν λόγω υπουργείο. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν αφού μέχρι τώρα μιλούσε για σκοτεινά κέντρα και υπόγειες δυνάμεις (ενθυμούμενο το σταλινικό παρελθόν του) κατασυκοφαντώντας τον αγώνα και τους αλληλέγγυους πέρασε και στην ευθεία επίθεση. Το αποτέλεσμα; O τρομονόμος στο απυρόβλητο, τα μνημόνια στη θέση τους. Οι νέοι εξουσιαστές που τόσο αρέσκονται να μιλούν για το “νόμιμο και συνταγματικό” αποσιωπούν το γεγονός ότι η συνέχιση και υπεράσπιση της κατάστασης εξαίρεσης που βιώνουμε, είναι κίνηση κατεξοχήν πολιτική και όχι “εθνικής σωτηρίας” όπως παρουσιάζεται. Είναι η πολιτική και νομική υπεράσπιση της κυρίαρχης τάξης, που πατάει υποχρεωτικά πάνω στην εκμετάλλευση των κατώτερων τάξεων.

Καταλήγοντας, ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να δηλώσει νομιμοφροσύνη και υποταγή σε ένα σύστημα βαρβαρότητας, στο ίδιο αυτό σύστημα που υποτίθεται ότι αντιπολιτευόταν μέχρι χθες. Είναι ξεκάθαρο ότι τα αναφομοίωτα κομμάτια που θα συνεχίζουν να αγωνίζονται θα αντιμετωπίζονται -όπως ίσχυε έως τώρα- κατασταλτικά. Το κομμένο ρεύμα στην κατάληψη “ελεύθερος κοινωνικός χώρος Σχολείο” στη Θεσσαλονίκη, η προσπάθεια εκκένωσης της κατάληψης “Κένταυρος” στη νέα Φιλαδέλφεια και η εκκένωση της κατάληψης στέγης “Acta et Verba” στα Γιάννενα, συγκλίνουν προς την κατεύθυνση.

Εμείς θα το επαναλάβουμε προς όλους για να ακουστεί δυνατά…

ότι και να κάνει οποιαδήποτε κυβέρνηση, οποιαδήποτε απόχρωσης, τον αγώνα μας για την κοινωνική απελευθέρωση δεν τον σταματά.

• Κανένας όμηρος στα χέρια του κράτους, καμία δίωξη στους συλληφθέντες συντρόφους και συντρόφισσες της κατειλημμένης πρυτανείας. Nα σταματήσει η δίωξη των προσαχθέντων-συλληφθέντων πέριξ της κατάληψης.

• Άμεση απελευθέρωση των φυλακισμένων προσφύγων και μεταναστών που βρίσκονται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, κρατητήρια, κέντρα μεταγωγών.

• Κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις.

Αντίσταση σε κράτος και αφεντικά, αλληλεγγύη μεταξύ των αγωνιζομένων ως την κοινωνική απελευθέρωση.

ΥΓ. Στο κείμενο δεν αναφερόμαστε για την κυβέρνηση ως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, γιατί τους τελευταίους ως εθνικιστές και ακροδεξιούς που είναι, μαζί με τις φασιστικές και παρακρατικές συμμορίες τύπου χρυσής αυγής δεν τις κριτικάρεις, ΤΙΣ ΤΣΑΚΙΖΕΙΣ.

Την Κυριακή στις 26 Απριλίου, γύρω στις 10 το βράδυ, ο αυτοδιαχειριζόμενος χώρος “επί τα πρόσω” που βρίσκεται στη Πάτρα, δέχτηκε επίθεση από ομάδα 15 ατόμων. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες που εκείνη την ώρα πραγματοποιούσαν συνέλευση εντός του στεκιού απώθησαν με αποφασιστικότητα την επίθεση των τραμπούκων. Στη συνέχεια, και αφού συγκεντρώθηκε πλήθος αλληλέγγυων στο χώρο του στεκιού πραγματοποιήθηκε δυναμική πορεία.

Η επίθεση στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο “επί τα πρόσω’’ είναι επίθεση σε όλο το κίνημα, σε όποιον αγωνίζεται για ένα καλύτερο κόσμο, ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας. Είναι επίθεση στην Αναρχία.

Από την πλευρά μας, εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη στους συντρόφους και τις συντρόφισσες του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου ‘’επί τα πρόσω’’ και θα θέλαμε να γνωρίζουν πως έχουν την πολιτική και ηθική στήριξη μας. Για εμάς δεν υπάρχουν θολές ή αμφιταλαντευόμενες θέσεις όταν ένα κομμάτι μας δέχεται επίθεση. Ήμασταν είμαστε και θα είμαστε ενάντια σε όποιον φέρει αντικοινωνικές και αντικινηματικές νοοτροπίες και πρακτικές. Όπως υπερασπιζόμαστε τις δομές και υποδομές του κινήματος απέναντι σε κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς αυτό πράττουμε και όταν πρόκειται για κουστωδίες τραμπούκων. Όσοι επιτίθενται σε κινηματικές υποδομές θα πρέπει να γνωρίζουν ότι τίποτα δεν πρόκειται να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο προς την κοινωνική επανάσταση.

Σε μια εποχή, που η επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου ενάντια στην τάξη μας εντείνεται όλο και περισσότερο, οι εν λόγω επιθέσεις δε μπορούν παρά να ευνοούν την κρατική καταστολή. Σε όλα τα πεδία του κοινωνικού και ταξικού πολέμου στους χώρους δουλειάς, στις σχόλες και στις γειτονιές παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο, για την κοινωνική επανάσταση, τον Κομμουνισμό και την Αναρχία.

Κάτω τα χέρια από τις δομές και τις υποδομές του κινήματος

Αλληλεγγύη στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο “επί τα πρόσω”

Για την κοινωνική επανάσταση

την αναρχία τον κομμουνισμό

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ

Από τις 2/3 πολιτικοί κρατούμενοι συμμετέχοντες στο Δ.Α.Κ μαζί με τους Δ.Κουφοντίνα, Κ.Γουρνά, Ν.Μαζιώτη ξεκίνησαν απεργία πείνας. Παράλληλα ξεκίνησαν απεργία πείνας πολιτικοί κρατούμενοι από την Τουρκία στις ελληνικές φυλακές δείχνοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη και την στήριξη τους στην συγκεκριμένη απεργία πείνας. Οι αγωνιστές κρατούμενοι με ανάχωμα το ίδιο το σώμα τους διεκδικούν :

– Την κατάργηση του άρθρου 187 και 187Α.

– Την κατάργηση της επιβαρυντικής διάταξης για την πράξη που τελέστηκε με καλυμμένα χαρακτηριστικά (κουκουλονόμος).

– Το νόμο πλαίσιο που ορίζει τη λειτουργία των φυλακών τύπου Γ.

– Την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού ώστε να λάβει την νοσηλεία που χρειάζεται.

– Την κατάργηση της βίαιης λήψης DNA, την δυνατότητα εξέτασης των δειγμάτων από πραγματογνώμονα βιολόγο της επιλογής του κατηγορουμένου και την κατάργηση της ανάλυσης δειγμάτων που εμπεριέχεται μείγμα γενετικού υλικού άνω των δύο ατόμων.

Σήμερα 15/4 ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους απεργούς πείνας προχωρήσαμε σε κατάληψη του κτιρίου της Ε.Σ.Η.Ε.Μ.Θ. Ο ρόλος των Μ.Μ.Ε ως προπαγανδιστικού πυλώνα της εξουσίας είναι γνωστός, γεγονός που δεν θα μπορούσε παρά να επιβεβαιωθεί και στη συγκεκριμένη συγκυρία. Καθ’ όλο το διάστημα της απεργίας πείνας ο συρφετός των καθεστωτικών Μ.Μ.Ε διεξάγει πόλεμο κατασυκοφάντησης μέσω της εγκληματοποίησης αγωνιστών και της προσπάθειας αποπολιτικοποίησης του ίδιου του αγώνα με σκοπό να αποκρύψουν την κοινωνική σημασία των αιτημάτων που θέτουν οι κρατούμενοι. Σε αυτή τη περίπτωση τα Μ.Μ.Ε με την ακατάσχετη αναπαραγωγή τρομολαγνείας επιχειρούν να υποδαυλίσουν τα συντηρητικά ένστικτα της κοινωνίας και να προλειάνουν έτσι το έδαφος για την καταστολή όσων θεωρεί αντιπάλους του καθεστώτος που υπηρετούν . Ταυτόχρονα ως μόνη επωδός από τα ΜΜΕ χρησιμοποιείται (με αφορμή την απεργία πείνας και τις κινήσεις αλληλεγγύης) η «περίεργη ανοχή» που επιδεικνύει η κυβέρνηση σε εγκληματίες,κουκουλοφόρους, τρομοκράτες, ταραξίες. Ως αναρχικοί δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για τα κράτη και τις κυβερνήσεις τους. Αναγνωρίζοντας πως κάθε κράτος και κυβέρνηση-αριστερής ή μη διαχείρισης – είναι οι πραγματικοί εγκληματίες καθώς αναπαράγουν θανάτους, αυτοκτονίες, φτώχεια, εξαθλίωση, καταστολή, εγκλεισμούς στα κελιά της «δημοκρατίας» δεν μπορούν παρά να αποτελούν εχθρούς μας.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΜ-Θ

Πορεία 17/4 18:00 Καμάρα