Για τους Κούρδους, το Κομπάνι , τον πόλεμο, την αυτονομία, την αλληλεγγύη
Κομπάνι, μία πόλη ακριβώς στα συνοριακή γραμμή μεταξύ της Τουρκίας και της Συρίας. μια πόλη σύμβολο αντίστασης στην επέλαση του θρησκευτικού φονταμενταλισμού. στην επέλαση του σκοταδισμού, της φρίκης, της εκμετάλλευσης, της μισαλλοδοξίας. Eπτά μήνες μετά την έναρξη των μαχών ανάμεσα στις κουρδικές πολιτοφυλακές των YPG/YPJ και σε όσους εθελοντές έσπευσαν για βοήθεια και τους μισθοφόρους του ISIS, και ο πόλεμος συνεχίζεται. Η κουρδική αντίσταση νίκησε ελευθερώνοντας την πόλη και προελαύνει απελευθερώνοντας και τα γύρω χωριά.
Με τη βοήθεια ή όχι της δυτικής στρατιωτικής μηχανής (στρατιωτική τεχνολογία, διοικητική μέριμνα, ρίψη εφοδίων, βομβαρδισμοί) κατάφεραν να κερδίσουν μία στιγμή ελευθερίας, σε έναν πόλεμο που μαίνεται με απίστευτη ένταση στην ευρύτερη περιοχή της μέσης ανατολής, εδώ και 3 χρόνια ως απόηχος της εκεί αραβικής άνοιξης, και για είμαστε ακριβείς δεν έχει τελειώσει ακόμη.
Έχουμε κάθε λόγο να αμφισβητούμε την ”συμμαχική βοήθεια” γιατί αυτή η ”συμμαχία” είναι που ενίσχυσε οικονομικά, στρατολόγησε, εξόπλισε, εκπαίδευσε και τέλος αμόλησε στην περιοχή όλους αυτούς τους μισθοφόρους που εξολοθρεύουν οτιδήποτε διαφορετικό υπό την σημαία του ισλαμικού χαλιφάτου. Είναι αυτή η ”συμμαχία” που ακολουθώντας πιστά το δόγμα στον εχθρό του εχθρού μου ( Άσαντ, Καντάφι κ.α) αναγνώρισε έναν τέτοιο σύμμαχο και μάλιστα πολύ πρόθυμο για όσο καιρό εξυπηρετούσε τα σχέδια της…
Την αμφισβητούμε και γιατί εμπιστευόμαστε τους ίδιους τους αγωνιστές και συντρόφους που βρίσκονται εκεί και που μιλάνε για τηλεοπτική βοήθεια μόνο για τις κάμερες και για περίεργες άστοχες ρίψεις εφοδίων προς την αντίπαλη πλευρά. Μας μιλάνε για κλειστά σύνορα και βίαιη απώθηση όσων θέλουν να περάσουν από την Τουρκία στο Κομπάνι. Αμφισβητούμε γιατί είδαμε την τηλεοπτική υπερπαραγωγή της πορείας των Κούρδων Πεσμεργκά του βόρειου Ιράκ προς το Κομπάνι και την προβολή τους ως σωτήρες… είναι γνωστή η σχέση τους με την τουρκική κυβέρνηση και των υπολοίπων ”δυτικών συμμάχων” και τα επεκτατικά σχέδια τους για την περιοχή.
Έτσι και αλλιώς είναι δεδομένα τα ανταλλάγματα αυτής της βοήθειας σε όσους δόθηκαν ανά τον κόσμο από τους ”συμμάχους” που έχουν αιματοκυλήσει τον πλανήτη.
Επανερχόμαστε στον αγώνα των Κούρδων ενάντια στον ολοκληρωτισμό των φονταμενταλιστών και των ”συμμάχων” τους φανεροί και κρυφοί, όπως επίσης και στον αγώνα ενός κομματιού του κουρδικού λαού για αυτονομία. δεν γνωρίζουμε αν είναι όντως αληθινή η επιθυμία των Kούρδων της Συρίας ή και της Τουρκίας για την ίδρυση ομοσπονδίας στις περιοχές που απελευθερώνονται ή που αποτελούν τμήμα ενός κράτους (βόρειο Ιράκ) ή σε αυτές που το αντάρτικο μαίνεται (νοτιοανατολική Τουρκία). Δεν γνωρίζουμε επίσης αν είναι υπαρκτή η στροφή των κουρδικών αριστερών οργανώσεων προς την ομοσπονδοποίηση και την αυτονομία οραματιζόμενοι την Τσιάπας της μέσης ανατολής απαλλαγμένη από εθνικοαπελευθερωτικά ψήγματα του παρελθόντος… αν ισχύει είναι προς την κατεύθυνση της αυτοδιεύθυνσης των λαών και θα την παρακολουθούμε. Το βέβαιο είναι ότι η αντίσταση των Κούρδων της Ροτζάβα άνοιξε πέρασμα και έναν διάλογο με βάση την εφικτότητα αυτής της συνύπαρξης μέσα από ομοσπονδίες και αυτόνομες περιοχές, ειδικά όταν σε αυτές τις περιοχές τα σύνορα ξαναχαράζονται και τα αντάρτικα κινήματα και οι πολιτοφυλακές τους είναι κομμάτι αυτής της ιστορίας.
Ως αναρχικοί προφανώς και είμαστε αντίθετοι σε κάθε είδους κρατική υπόσταση, αλλά είμαστε και αλληλέγγυοι σε όποια προσπάθεια κοινότητας ανθρώπων από τα κάτω προβάλει αντίσταση στην βαρβαρότητα της εποχής και θέτει ζητήματα για την κοινωνική και ταξική απελευθέρωση και αυτοδιεύθυνση της κοινωνίας
Δεν περιμένουμε κανέναν ηγέτη-σωτήρα να μας ορίσει τις ζωές, δεν περιμένουμε από κανένα επαναστατικό κόμμα να αναλάβει τα ηνία της επανάστασης, δεν περιμένουμε κανένα κράτος σύμμαχο να βάλει πλάτη για την κοινωνική επανάσταση που οραματιζόμαστε, δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για τον ρόλο αυτών των συμμαχικών πολεμικών μηχανών δυτικών και ανατολικών στη μοίρα των λαών ανά την ιστορία.
Η τύχη των αγωνιζομένων ανθρώπων θα βρίσκεται στα δικά τους χέρια και τουφέκια αν θέλει να έχει προοπτική…
μιας και ο πόλεμος συνεχίζεται εμείς θα το φωνάζουμε με όλες μας τις δυνάμεις
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
