Η κυβέρνηση Συριζα-Ανελ ως άξιος εκπρόσωπος του κράτους και του κεφαλαίου συνεχίζει ακάθεκτη να περνάει νέα εξοντωτικά αντικοινωνικά μετρά οξύνοντας τις ήδη άθλιες συνθήκες φτώχειας και ανέχειας που βιώνουμε τόσα χρόνια εμείς οι εκμεταλλευόμενοι και οι καταπιεσμένοι.
Το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά μνημονίων και νομοσχεδίων που το μόνο που έχουν να προσφέρουν στην κοινωνία είναι περισσότερη δυστυχία και εκμετάλλευση. Τα αφεντικά μας θέλουν πιο φτηνούς και πειθήνιους. Το νομοσχέδιο αυτό περιλαμβάνει την μείωση του κατώτατου μισθού ανάλογα με τις ορέξεις του εκάστοτε αφεντικού, στον ιδιωτικό τομέα προβλέπει την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού (δώρο Χριστουγέννων, δώρο Πάσχα, επίδομα καλοκαιρινής αδείας) και την επανεμφάνιση της συλλογικής σύμβασης εργασίας χωρίς κανένα ουσιαστικό δικαίωμα. Επίσης, επαναπροσδιορίζεται προς το δυσχερές το πλαίσιο τρόπου κήρυξης της απεργίας ενός δηλαδή από τα βασικά εργαλεία αγώνα των εργατών.
Για τα ντόπια και διεθνή αφεντικά τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο εύκολα. Ανοίγεται ο δρόμος για μαζικές απολύσεις, νομοθετείται το lockout – δηλαδή η ανταπεργία από την πλευρά των αφεντικών. Ως συνέχεια των παραπάνω έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την επίθεση που δεχόμαστε στο κομμάτι της κοινωνικής μας αναπαραγωγής. Το κόστος ζωής για εμάς τους προλετάριους και τις προλετάριες γίνεται όλο και πιο δυσβάστακτο. Δεν έχουμε την δυνατότητα να πληρώνουμε κάθε μήνα το νοίκι, τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και του νερού. Ζούμε με ψίχουλα και όλα γύρω μας γίνονται ακριβότερα. Στην ήδη ζοφερή αυτή κατάσταση προστίθενται κι άλλες ιδιωτικοποιήσεις, εκποίηση δηλαδή του δημόσιου πλούτου σε ιδιώτες για την αύξηση της κερδοφορίας τους . Όλα αυτά για την εργατική τάξη σημαίνουν ότι ο αγώνας για επιβίωση θα γίνει ακόμη πιο δύσκολος. Σημαίνει πως στα σπίτια δίχως ρεύμα θα προστεθεί και το κομμένο νερό. Σημαίνει πως οι μετακινήσεις μας θα γίνουν πιο ακριβές και λιγότερο ασφαλείς, γιατί ως γνωστόν τα μέσα συντήρησης κοστίζουν. Σημαίνει ότι όσοι από μας δεν έχουν φράγκα θα αποκλείονται από το δημόσιο χώρο όπου στρέμμα το στρέμμα ιδιωτικοποιείται. Από την άλλη πλευρά, αυξάνεται η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία η εκμετάλλευση και η ενταντικοποίηση. Γι αυτό και σημειώνονται τόσα εργατικά “ατυχήματα” όπως και πρόσφατα με τον τραγικό θάνατο της εργαζομένης στην αλυσίδα ταχυφαγείων everest που φυσικά μόνο ατυχήματα δεν είναι…
Αν και οι καιροί που ζούμε είναι εξαιρετικά δύσκολοι το μόνο που μπορεί να μας βγάλει από την ηττοπάθεια και την μοιρολατρία είναι ο αγώνας. Μόνο αν εναντιωθούμε στην εκμετάλλευση και καταλήστευση των ζωών μας έχουμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον. Μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να βάλουμε ανάχωμα στην επέλαση κράτους και κεφαλαίου. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να εμπιστευτούμε κανέναν εκπρόσωπο της αστικής τάξης. Κανένας αστός η γραφειοκράτης δεν νοιάζεται πραγματικά για τα δεινά της τάξης μας. Τα συμφέροντα μας βρίσκονται σε πόλεμο. Να εναντιωθούμε στην ανάθεση.
Όλοι και όλες εμείς που παράγουμε τον κοινωνικό πλούτο μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση των ζωών μας. Η πολυεθνική εργατική τάξη μπορεί να βάλει φρένο στην λεηλασία των ζωών μας. Να οργανωθούμε σε οριζόντια βάση, αδιαμεσολάβητα και αντιιεραρχικά στη δουλειά, στο σχολείο και την σχολή, στις γειτονιές.
Να οργανώσουμε την κοινωνική-ταξική αντεπίθεση, να βάλουμε τέλος στον κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου.
Με μαχητικούς κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες να ανοίξουμε περάσματα για έναν καλύτερο κόσμο, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.
Να ανοίξουμε περάσματα για την κοινωνική επανάσταση, για την αναρχία και τον κομμουνισμό.
Τα πλούτη τους το αίμα μας.
Συμμετέχουμε στην απεργία της 8ης Δεκέμβρη στηρίζοντας τα καλέσματα των σωματείων και των ταξικών πρωτοβουλιών.