Με το ξέσπασμα της πανδημίας του COVID-19, τόσο στον ελλαδικό χώρο όσο και σε παγκόσμια κλίμακα, ήρθαμε αντιμέτωποι/ες με μια σειρά μέτρων κρατικής διαχείρισης της κατάστασης. Μέτρα που αφορούσαν τόσο το κοινωνικό επίπεδο (απαγόρευση συναθροίσεων και ελευθερίας μετακινήσεων) όσο και το οικονομικό. Το κράτος επιχείρησε τον αποκλεισμό της κοινωνικής βάσης από τη δημόσια σφαίρα για να συγκαλύψει τα κενά που χρόνια δημιουργούσε σε κοινωνικές ανάγκες ζωτικής σημασίας όπως η περίθαλψη, ενώ ταυτόχρονα φρόντισε να καταστήσει σαφές ότι και αυτή την αναζωπύρωση της οικονομικής κρίσης θα την πληρώσουν οι εκμεταλλευόμενοι/ες.
Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της οικονομικής δραστηριότητας σταμάτησε, ενώ αυτό που έμεινε ανοιχτό έπρεπε να συνεχίσει την κυκλοφορία του κεφαλαίου με ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Επομένως, εργαζόμενοι/ες σε κλάδους όπως η περίθαλψη, το delivery και οι ταχυμεταφορές, στα supermarket και την καθαριότητα παρέα με τους εργαζόμενους από το σπίτι έπρεπε να δουλεύουν σε εξαντλητικά ωράρια με μεγαλύτερο φόρτο εργασίας και να δέχονται κάθε είδους εργοδοτικής αυθαιρεσίας όπως ελλειπή μέτρα προστασίας και απλήρωτες υπερωρίες με τις ευχές του κράτους. Με το άνοιγμα ξανά της οικονομικής δραστηριότητας, το εργασιακό μας μέλλον γίνεται ακόμη πιο επισφαλές με απολύσεις, αναστολές συμβάσεων, λιγότερα και μικρότερα μεροκάματα προ των πυλών.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, σαν μια ελάχιστη πράξη ταξικής αλληλεγγύης και στα πλαίσια συντονισμένων παρεμβάσεων από συλλογικότητες της πόλης, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση το πρωί της Δευτέρας 11 Μάιου στις εταιρείες ταχυμεταφορών ΓΕΝΙΚΗ ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ στην Εθνικής Αμύνης , στις Ταχυμεταφορές ΕΛΤΑ στην Α. Σβώλου, στην SPEEDEX στην Δεσπεραί, στην ACS στην Τσιμισκή και στην DHL στην Αγγελάκη με κείμενα, τρικακια και πλοτερ.
Απέναντι στις συνεχείς επιθέσεις κράτους και κεφαλαίου απαντάμε με συναδελφικοτητα, αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια μεταξύ των εκμεταλλευομένων και οργάνωση στη βάση.Καμία εργαζόμενη και εργαζόμενος μόνος απέναντι στα αφεντικά.