Τις τελευταίες μέρες έχει βγει στην επιφάνεια η υπόθεση μαστροπείας και κατά συρροή βιασμού της 12χρονης στα Σεπόλια. Το 12χρονο παιδί δούλευε ως σύγχρονος σκλάβος στο κάτεργο του Ηλία Μίχου για να διασφαλίσει την επιβίωση αυτού και της οικογένειας του. Ο Ηλίας Μίχος ένας ακόμα ευυπόληπτος πολίτης με διασυνδέσεις με μπάτσους, στελέχη της ΝΔ και παπάδες εκμεταλλευόμενος την παιδική εργασία της 12χρονης στο παντοπωλείο, την βίαζε και την εξέδιδε συστηματικά, αποσπώντας την σιωπή της μέσα από συνεχόμενους εκβιασμούς και απειλές για τη ζωή της. Ο Ηλίας Μίχος ενορχηστρωτής και μέλος ενός κυκλώματος trafficking/ παιδοβιαστών ήρθε σε επαφή με πάνω από 200 παιδοβιαστές που πλήρωσαν ή θα πλήρωναν για να βιάσουν το 12χρονο κορίτσι.
Το βράδυ της 11ης Οκτώβρη διαπράχθηκε ο βιασμός της 19χρονης από δύο μπάτσους εν ώρα υπηρεσίας τους μέσα στο Α.Τ Ομόνοιας. Ένα ακόμα περιστατικό βιασμού έλαβε χώρα αυτή τη φορά από τα ένστολα σκουπίδια της ελληνικής αστυνομίας.
Από τις πρώτες ώρες που δημοσιεύτηκαν οι δύο παραπάνω υποθέσεις ξεκίνησε ένας αγώνας δρόμου ως προς την συγκάλυψη και το κουκούλωμα των δύο περιστατικών. Ο βόθρος των ΜΜΕ άρχισε να ξεπλένει τους (παιδο)βιαστές πλασάροντας το κοινωνικό προφίλ που εκπληρώνει όλο το status quo μιας συντηρητικής /πατριαρχικής κοινωνίας. Έτσι, για τον Ηλία Μίχο και για τους άλλους οι 5 παιδοβιαστές που συνελήφθησαν για την ίδια υπόθεση σκιαγραφείται από τα συστημικά μέσα το προφίλ του καλού πολίτη, του επιχειρηματία, του Έλληνα οικογενειάρχη, του φιλάνθρωπου, του θρησκευόμενου, ενώ παράλληλα επιρρίπτονται ευθύνες στο θύμα για το βιασμό του. Δημιουργείται πρόσφορο έδαφος στην κοινή γνώμη έτσι ώστε οι εξουσιαστές και οι δικαστικές αρχές να ολοκληρώσουν τη συγκάλυψη των (παιδο)βιαστών δίνοντας τον απαραίτητο χρόνο στους εμπλεκόμενους φορείς της εξουσίας δλδ τα “μεγάλα ψάρια” να σβήσουν τα ιχνη τους και να προστατευτούν, όπως και είδαμε να γίνεται με την υπόθεση της Γεωργίας Μπίκα, την υπόθεση του Φιλιππίδη και φυσικά του Λιγνάδη.
ΜΜΕ και διάφοροι καλοθελητές που εκπροσωπούν ένα σάπιο πατριαρχικό σύστημα αφού αρχικά προσποιήθηκαν ότι πέφτουν από τα σύννεφα, στη συνέχεια επιχείρησαν να αντιστρέψουν την πραγματικότητα, ενώ τελικά αποκαλύπτεται ότι δύο μπάτσοι βίασαν την 19χρονη στο Α.Τ. Ομόνοιας. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως είναι η ίδια η αστυνομία που βασανίζει αγωνιστές και αγωνίστριες, δολοφονεί μετανάστες, όπως δολοφόνησε τον αγωνιστή Β. Μάγγο, τον μετανάστη Εμπουκά, τον ρομά Γ. Σαμπάνη με 16 σφαίρες στο ψαχνό. Είναι οι μπάτσοι που συνεργάζονται με μαφίες, φασίστες, που πουλάνε προστασία σε μαγαζιά, εμπλέκονται σε κυκλώματα trafficking και εμπορίας ανθρώπων. Είναι οι εκπρόσωποι και οι προστάτες ενός συστήματος εξουσίας, εκμετάλλευσης και καταπίεσης που τους επιτρέπει να επιβάλλονται στα σώματα των γυναικών μέσω του βιασμού, χωρίς καμία συνέπεια (οι βιαστές παραμένουν ελεύθεροι). Μέσα σ΄ αυτή την αντίφαση και για να κινηθεί οποιαδήποτε νομική διαδικασία το κράτος υποχρεώνει τις γυναίκες και τα κακοποιημένα άτομα να καταγγείλουν τα περιστατικά έμφυλης βίας στους μπάτσους. Άραγε πόσο εύκολο είναι για τα εν λόγω υποκείμενα να σπάσουν τη σιωπή και να καταγγείλουν τα εκάστοτε περιστατικά σ΄ ένα ασφυκτικό και αποτρεπτικό περιβάλλον που ελέγχεται από μπάτσους/βιαστές;
Κοινός παρανομαστής των πρόσφατων υποθέσεων, που αποτελούν την ακραία έκφανση της έμφυλης βίας, είναι το πατριαρχικό /εξουσιαστικό σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης που ονομάζεται αστική δημοκρατία. Πρόσφατα είδαμε σε χώρες όπως η Πολωνία και η ΗΠΑ μια προσπάθεια να παρανομοποιήσουν το δικαίωμα των γυναικών στην έκτρωση αφαιρώντας το αυτονόητο δικαίωμα να ορίζουμε οι ίδιες τις ζωές και το σώμα μας. Εξεγερμένες γυναίκες στο Ιράν δολοφονούνται και βασανίζονται επειδή τόλμησαν να καταδείξουν με τις διαμαρτυρίες τους την έμφυλη βαρβαρότητα του θεοκρατικού καθεστώτος στο Ιράν. Αφορμή της κοινωνικής οργής που τις έφερε στη πρώτη γραμμή της εξέγερσης στάθηκε η δολοφονία της Μάχσα Αμινί από την αστυνομία διότι δε φορούσε με τον σωστό τρόπο το χιτζάμπ της. Στον ελλαδικό χώρο παπάδες κάνουν κήρυγμα κατά των εκτρώσεων και της αυτοδιάθεσης του σώματος των γυναικών συνεισφέροντας και αυτοί στην επίθεση που δέχονται οι γυναίκες. Μια επίθεση που ξεκινά από το πατριαρχικό σύστημα και τους υπερασπιστές του, δημιουργεί έμφυλα στερεότυπα, διαχωρισμούς και ρόλους τον κοινωνικό ιστό και παίρνει όλες τις μορφές καταπίεσης που συναντάμε καθημερινά. Αμέτρητες γυναικοκτονίες, βιασμοί, σεξισμός, παρενοχλήσεις και κακοποιήσεις, υποτίμηση του γυναικείου σώματος, του έμφυλου και σεξουαλικού προσδιορισμού και επιθέσεις στα ΛΟΑΤΚΙ άτομα και άλλα πόσα συστατικά μιας κοινωνική δυσωδίας που έχει βγεί στην επιφάνεια.
Ζούμε σ΄ένα σύγχρονο ολοκληρωτισμό όπου η αλήθεια βρίσκεται στα χέρια των εξουσιαστών ώστε να δρά και να σκεπάζει τις υποθέσεις που την καίνε. Σε ένα σύστημα που η αστική δικαιοσύνη αφήνει ελεύθερους μπάτσους/βιαστές ενώ θέτει σε καθεστώς εξαίρεσης πολιτικούς κρατούμενους και τιμωρεί παραδειγματικά όσους/όσες αγωνίζονται. Σ’ ένα σύστημα που επιχειρεί να επιβάλλεται στα σώματα μας με τον κάθε δυνατό τρόπο.
Ο αγώνας για κάθε δολοφονημένη, για κάθε περιστατικό βιασμού, για κάθε καταπιεσμένο άτομο είναι κομμάτι ενός συνολικού αγώνα ενάντια σε κράτος, πατριαρχία και κεφάλαιο, για να συντρίψουμε το σάπιο σύστημά τους. Μέσα από αυτοοργανωμένες δομές αλληλεγγύης να στηρίξουμε τα κακοποιημένα άτομα και να μην αφήσουμε καμία μόνη απέναντι στην πατριαρχία και στους υπερασπιστές της. Να αγωνιστούμε για έναν κόσμο με ελευθερία, ισότητα και αξιοπρέπεια.
ΜΠΑΤΣΟΙ-TV-ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΥΝΕ ΜΑΖΙ.
Η ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ.