Τη Δευτέρα 4/12 πραγματοποιήθηκαν νέες παρεμβάσεις ενάντια στην
εντατικοποίηση της εργασίας και στα εργατικά “ατυχήματα” ως άμεσο
επακόλουθό τους. Μία ομάδα συντρόφων/ισσων κατευθύνθηκε προς τις δυτικές
συνοικίες της Θεσσαλονίκης και βρέθηκε στην Επιθεώρηση εργασίας Δυτικού τομέα στην Αισώπου, στα έργα του Μετρό στη συμβολή των οδών Μοναστηρίου με Λαγκαδά, στους 2 ΟΑΕΔ των δυτικών συνοικιών (Ταντάλου και Λαγκαδά), στις εργατικές κατοικίες της Ξηροκρήνης -όπου έσβησε και κάτι
φασιστοκουτσουλιές από τους τοίχους- και στο ΙΚΑ Νεάπολης.
Ταυτόχρονα δεύτερη ομάδα συντρόφων/ισσων βρέθηκε στον ΟΑΕΔ της
Δωδεκανήσου, σε 3 παραρτήματα του σώματος επιθεώρησης εργασίας (Προξένου
Κορομηλά, Φράγκων και Μητροπόλεως -τμήμα που σχετίζεται με την τήρηση
των κανόνων ασφαλείας στους χώρους δουλειάς- ), στα κεντρικά γραφεία του
ΙΚΑ στην Αριστοτέλους και στο ΙΚΑ της Αγγελάκη.
Μοιράστηκαν πολλές εκατοντάδες από τα κείμενα που έχουμε τυπώσει, ενώ οι
αντιδράσεις από τους περισσότερους εργαζομένους ή ανέργους που
συναντήσαμε ήταν, αναμενόμενα, θετικές. Δεν είναι άλλωστε λίγοι εκείνοι
που τους ζητάν να δουλέψουν με όλο και πιο εντατικούς όρους, και δεν
είναι λίγες εκείνες που δουλεύουν με μερικώς ή ολικώς αδήλωτη εργασία
και δε βγάζουν τα ένσημα για να έχουν βιβλιάριο υγείας. Δεν είναι λίγοι
αυτοί που έχουν τραυματιστεί ή έστω ξέρουν κάποιον που να έχει
τραυματιστεί στη δουλειά, δεν είναι λίγες αυτές που αντιλαμβάνονται όλο
και πιο ξεκάθαρα τι σημαίνει για τους εκμεταλλευόμενους και για τα όποια
κεκτημένα τους η συνέχιση της κερδοφορίας των αφεντικών μέσα σε συνθήκες
καπιταλιστικής κρίσης.
Βέβαια και με αφορμή δύο συγκεκριμένους εργαζόμενους της επιθεώρησης και
του ΟΑΕΔ, που τους κόπηκε ιδιαίτερα γρήγορα ο βήχας, θέλουμε να
ξεκαθαρίσουμε κάτι: η αβάντζα στα αφεντικά και τα νταλαβέρια μαζί τους,
το αδιάφορο σφύριγμα για τους σακατεμένους εργαζόμενους, ακόμη και η
συνένοχη ουδετερότητα απέναντι σε διεκδικήσεις εργαζομένων προφανώς και
έχει το κόστος του κοινωνικού στιγματισμού.
Ακόμη πιο έντονα όμως, μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, το να
διατυμπανίζουν ξεκάθαρα την “καραδεξιά” τους άποψη όπως αυτολεξεί
ανέφερε ο ένας, να σκίζουν κείμενα και να πετάν ειρωνείες. Τους έγινε
ξεκάθαρο και θα τους ξαναγίνει: όταν μιλάμε για εργαζομένους που είναι
επί μήνες απλήρωτοι ή για άλλους που έχασαν τη ζωή τους εν ώρα δουλειάς
οφείλουν τουλάχιστον να σέβονται και να σκύβουν το κεφάλι, όπως άλλωστε
είναι συνηθισμένοι.
Γιατί την επόμενη φορά που θα υπάρξει παρέμβαση για εργατικό αγώνα ή για
σακατεμένο εργαζόμενο, δεν θα έχουμε την ίδια όρεξη για κουβέντα. Όχι
μόνο εμείς, αλλά και το, ολοένα και πιο μεγάλο, κομμάτι της εργατικής
τάξης που καταλαβαίνει πολύ καλά τα όρια και τον ρόλο των θεσμών και των
κρατικών διαμεσολαβήσεων και που δεν είναι διατεθειμένο να λούζεται κι
από πάνω τις “εξυπνάδες” τους ή παρόμοιες ξεδιάντροπες προσωπικές
δηλώσεις συστράτευσής με τα αφεντικά.
Συνεχίζουμε…
ΔΕ ΘΑ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΗΣ
Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά
Αναρχική ομάδα Θεσσαλονίκης “Πυρανθός”
