ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΑΜΕ ΠΟΤΕ
Διανύουμε μια περίοδο αναβίωσης και σύγκρουσης των εθνικισμών, σε βαλκανικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Η αναδιάρθρωση του κεφαλαίου που γίνεται όλο και πιο επιθετική, οι αντίστοιχες κοινωνικές αντιστάσεις που μοιάζουν να φθίνουν και να μην καταφέρνουν και πολλά, δίνουν χώρο στον κρατικό μηχανισμό να δημιουργήσει μία ψεύτικη διέξοδο, μία ακίνδυνη βαλβίδα αποσυμπίεσης να εκφραστεί στο δρόμο ως ένας άλλος πόλος, συγκροτημένος αυτή τη φορά πάνω στην έννοια του έθνους και της ενότητας γύρω από αυτή.
Για εμάς, ως αναρχικοί, η έννοια του έθνους δεν μπορεί να είναι παρά επίπλαστη και εχθρική, εφόσον χωρίζει τους ανθρώπους με βάση φαντασιακές έννοιες όπως την εθνική καταγωγή, την θρησκευτική ομοιογένεια και τη φυλή. Ειδικά σε συνθήκες κρίσης αυτή αποτελεί την επίσημη ιδεολογία του εκάστοτε κράτους, νομιμοποιώντας και καμουφλάροντας τον υπάρχοντα εκμεταλλευτικό-καταπιεστικό μηχανισμό. Η εθνική “ομοψυχία” αποκρύπτει τις ταξικές αντιθέσεις και επιβάλλει την κοινωνική ειρήνη διδάσκοντας το «εθνικό συμφέρον» σαν κοινό συμφέρον προλετάριου και αφεντικού.
Σε αυτό το περιβάλλον το έναυσμα για έναν νέο κύκλο εθνικής υστερίας έδωσε η διαφαινόμενη συναίνεση της ελληνικής κυβέρνησης για να χρησιμοποιηθεί ο όρος «Μακεδονία» στο όνομα του γειτονικού κράτους, προϊόντος της τελευταίας αιματοβαμμένης αλλαγής που συντελέστηκε στα Βαλκάνια. Κάτι τέτοιο όμως είναι αντικρουόμενο με τον μύθο πάνω στον οποίο το ελληνικό κράτος έχτισε την ύπαρξη του. Αυτόν της εθνικής ομοιογένειας και της αρχαίας καταγωγής των υπηκόων του.
Οι πυλώνες της εθνικής ενότητας όπως η εκκλησία, τα λαϊκά ριζώματα της δεξιάς και το βαθύ κράτος δε θα άφηναν κάτι τέτοιο αναπάντητο. Δεν θα άφηναν έτσι ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία να διεκδικήσουν μερίδιο πολιτικού κέρδους από τον κόσμο που συσπειρώνεται γύρω από τη διαμαρτυρία για το όνομα Μακεδονία, βγάζοντας έτσι από το ντουλάπι όλα τα σκοταδιστικά μορφώματα σε διάφορες απίθανες παραλλαγές. Είδαμε λοιπόν να ενεργοποιούνται τα εθνικιστικά αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας που εκφράστηκαν στα γνωστά συλλαλητήρια. Σημαιοστολισμένοι άνθρωποι, όλων των ηλικιών, άντρες και γυναίκες συγκεντρώθηκαν σε κεντρικά σημεία πόλεων με κεντρικό σύνθημα «Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ».
Αιχμή του παραπάνω οχετού δεν θα μπορούσαν να είναι άλλοι από τους εχθρούς της ελευθερίας και ορκισμένους εχθρούς των κοινωνικών αγώνων: φασίστες, νεοναζί διάφορων αποχρώσεων, υμνητές της χούντας, παραστρατιωτικοί, κομματικές νεολαίες, παραθρησκευτικοί σύλλογοι, ανεγκέφαλοι χούλιγκανς, ακόμη και κομμάτια της ίδιας της κυβέρνησης. Υμνητές του θανάτου, οι οποίοι δηλητηρίασαν με το λόγο τους και την παρουσία τους την πόλη, κατέβασαν πανό από τη Χ.Α.Ν.Θ. που αναφέρονταν σε έκθεση των θρησκειών που υπήρχαν στην Θεσσαλονίκη, βεβήλωσαν το μνημείο του ολοκαυτώματος των Εβραίων πολιτών της πόλης που δολοφονήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί στον Β΄ΠΠ, επιτέθηκαν σε δομές αγώνα και επιχείρησαν να επιτεθούν και στην αντιεθνικιστική συγκέντρωση στην καμάρα.
Με προκάλυμμα τις δεκάδες -ίσως εκατοντάδες- χιλιάδες που συνέρρευσαν στους δρόμους για να υπερασπιστούν τους εθνικούς μύθους ομάδες φασιστών συνεπικουρούμενες από το πιο βρώμικο κομμάτι του γηπεδικού χουλιγκανισμού επιχείρησαν επιθέσεις σε κατειλημμένους χώρους. Εκεί συνάντησαν όμως την σθεναρή αντίσταση αντιφασιστών/ριών όπως στην περίπτωση του Ε.Κ.Χ Σχολείο στην Θεσσαλονίκη και του αυτοοργανωμένου θεάτρου Εμπρός στην Αθήνα. Τα θρασύδειλα σκουπίδια αφού πήραν τις απαντήσεις τους από τον κόσμο του αγώνα εξάντλησαν την “μαχητικότητα” τους καίγοντας την άδεια, εκείνη τη στιγμή, κατάληψη Libertatia με την ανοχή-εποπτεία των μπάτσων.
Δεν είχαμε αυταπάτες για την ανασύνταξη του εθνικού κορμού σε μία τέτοια συγκυρία και σε ποιους πραγματικά θα στρέφονταν αυτός ο εμετικός συρφετός. Μόνο κάποιοι ξεφτίλες της αριστεράς που στο όνειρο τους κοιμήθηκαν πατριώτες και ξύπνησαν φασίστες, νόμιζαν ότι θα κάνουν ψηφοθηρία μέσα από τον βόθρο. Προφανώς και επιτέθηκαν στο ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας που χρόνια τώρα αντιστέκεται στις επιθέσεις κράτους και κεφαλαίου, που βάζει φραγμούς στα σχέδια των αφεντικών.
Γνωρίζαμε τις προθέσεις τους και γι΄ αυτό λάβαμε τα μέτρα μας, στον βαθμό που μας αναλογούσε, ώστε να αποκρούσουμε τις επιθέσεις που θα πραγματοποιούσαν τόσο ο εθνικός οχετός όσο και η ένστολη κρατική κατασταλτική μηχανή. Δυστυχώς, ως κίνημα δεν καταφέραμε να οργανώσουμε επαρκώς την αυτοάμυνα μας ώστε να ανταπεξέλθουμε στην συντονισμένη επίθεση που δεχτήκαμε. Θεωρούμε ωστόσο πως είναι κομβικό να κρατήσουμε την 21/1 ως μάθημα και ως αφορμή για όξυνση του αντιφασιστικού αγώνα στην πόλη μας. Για το ρόλο της αστυνομίας στις επιθέσεις δεν είχαμε καμιά αμφιβολία είχαμε άλλωστε αντιμετωπίσει το αβαντάρισμα της κάθε φορά που 50 ψεκασμένοι και ρασοφόροι μισάνθρωποι μαζεύονταν για να ξεράσουν σκοταδισμό και μισαλλοδοξία.
Άλλωστε, οι ίδιοι ένστολοι δολοφόνοι που χαϊδεύονταν με τους φασίστες και τους εμπρηστές της κατάληψης Libertatia στην καμάρα, είναι αυτοί που επιτέθηκαν στην πορεία αλληλεγγύης στις 22/1 συλλαμβάνοντας 5 συντρόφους και φορτώνοντας τους ακόμη και το κακούργημα του εμπρησμού.
Πρόσφατο περιστατικό είναι και η επίθεση που πραγματοποιήθηκε ενάντια στον κόσμο που βρισκόταν στην κερκίδα σε ερασιτεχνικό αγώνα ποδοσφαίρου της Προοδευτικής Έκρηξης Τούμπας, στην Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης. Οι θρασύδειλοι τραμπούκοι επιτέθηκαν εκτός από τους οπαδούς της Προοδευτικής και σε παιδιά, γονείς και αθλητές τραυματίζοντας ελαφριά κάποιους. H απάντηση που έλαβαν όμως ήταν άμεση αναγκάζοντας τους να τραπούν σε φυγή γυρίζοντας πίσω στις τρύπες τους.
Όταν οι καιροί μυρίζουν εθνικιστικό μίσος και διχόνοια εμείς απαντάμε χτίζοντας γέφυρες με τα ταξικά μας αδέρφια εκτός των κρατικών συνόρων, τους καταπιεσμένους και τις εκμεταλλευόμενες στα Βαλκάνια. Προτάσσουμε τη διεθνιστική αλληλεγγύη και τον ταξικό αγώνα, δείχνουμε πως οι εθνικιστικές εξάρσεις δεν μας τρομάζουν και δεν καταστέλλουν τους αγώνες για την ανθρώπινη χειραφέτηση. Είμαστε σε πόλεμο διαρκείας με το βαθύ κράτος, τους ορκισμένους εχθρούς των αντιστάσεων από τα κάτω και τους υπενθυμίζουμε πως ο δρόμος της κοινωνικής απελευθέρωσης αναπόφευκτα θα περάσει από πάνω τους.
Εκμεταλλευόμενος πλάι σε εκμεταλλευόμενη να σπάσουμε τους διαχωρισμούς που επιβάλλουν τα κράτη και η ρητορεία τους, να εγείρουμε διεθνή αναχώματα στις ορέξεις των από τα πάνω για πολέμους κι εκμετάλλευση. Να υψώσουμε σε όλον τον κόσμο τη σημαία της κοινωνικής επανάστασης.
Να δώσουμε το στίγμα για την υπέρβαση του υπάρχοντος και για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας.
Γιατί δε θα αφήσουμε τα Βαλκάνια να γίνουν σφαγείο. Δε θα αφήσουμε να χυθεί ούτε μια σταγόνα αίμα για κανένα έθνος, για κανένα κράτος, για κανένα αστικό συμφέρον.
Πανβαλκανική πορεία διεθνιστικής αλληλεγγύης 10 Μάρτη 12:00 καμάρα
ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΟΡΑΜΑΤΙΖΟΜΑΣΤΕ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ
