Την Τετάρτη στις 05/09, η κατάληψη παλιού νεκροτομείου στην Αλεξανδρούπολη δέχθηκε εμπρηστική επίθεση. Πιο συγκεκριμένα, “άγνωστοι” εισβάλλουν στο χώρο και βάζουν φωτιά στη βιβλιοθήκη της κατάληψης. Ο συμβολισμός μιλάει από μόνος του.Τελικά, γείτονες καλούν την πυροσβεστική και η φωτιά δεν εξαπλώνεται στην υπόλοιπη κατάληψη, αλλά η ζημιά παραμένει μεγάλη.
Όσο όμως κι αν προσπάθησαν να φιμώσουν την κατάληψη, οι σύντροφοι κι οι συντρόφισσες στην Αλεξανδρούπολη δείχνουν πως ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες, η πάλη ενάντια στο σάπιο κόσμο της εξουσίας συνεχίζεται. Η κατάληψη παλιού νεκροτομείου ξεκίνησε το Νοέμβρη του 2016, από άτομα οι οποίοι γνωρίστηκαν στους αγώνες μιας περιοχής που το κράτος πολύ θα ήθελε “να μην κουνιέται φύλλο”. Η πόλη της Αλεξανδρούπολης, όντας ακριτική, είναι τίγκα στους μπάτσους, στους καραβανάδες και κάθε λογής φασιστικό κατακάθι, καθώς η εθνικιστική προπαγάνδα είναι πολύ έντονη εκεί. Και όχι τυχαία, αφού αυτή η “σύσταση” πληθυσμού εκεί είναι κεντρική πολιτική επιλογή και διαρκής επιδίωξη του κράτους.
Μέσα σ αυτό το τουλάχιστον συντηρητικό περιβάλλον, οι σύντροφοι κι οι συντρόφισσες δημιούργησαν μια δομή που μπόρεσε μέσα σε 2 χρόνια να στεγάσει αυτομορφώσεις, μουσικές και πολιτικές εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις, προβολές και άλλα. Ο χώρος αυτός, δεν είναι απλά ντουβάρια, αλλά σημείο αναφοράς και ζύμωσης για ένα κομμάτι κόσμου που θέλει να αγωνιστεί και αποτελεί το σημείο από όπου ξεκινούν οι δράσεις του. Γι αυτό το λόγο, οι καταλήψεις ακόμη κι αν δεχτούν επιθέσεις ή εκκενώσεις, συνεχίζουν να υπάρχουν όσο ο κόσμος τους συνεχίζει να οργανώνεται και να παλεύει. Γι αυτό και μια υλική ζημιά δε μας τρομάζει, ακόμα κι αν είναι σημαντική.
Όσο για αυτούς τους “άγνωστους”, μπορεί τους συγκεκριμένους να μην τους ξέρουμε προσωπικά, αλλά γνωρίζουμε καλά το συνάφι τους… Ένστολα (και μη) καθάρματα, με ξενοφοβικές, σεξιστικές και μισανθρωπικές τάσεις, κάθε λογής ψεκασμένοι πατριώτες και χριστιανοταλιμπάν, “Μακεδονομάχοι” που βαράνε προσοχή στον Ιβάν: τους έχουμε αντιμετωπίσει και στην πόλη που εμείς δραστηριοποιούμαστε. Ξέρουμε πως αποτελούν την εφεδρεία του καπιταλιστικού οικοδομήματος, είναι οι ρουφιάνοι που ζητάν περισσότερους μπάτσους, είναι οι υμνητές του Γ’ Ράιχ, γλείφτες των εξουσιαστών και των αφεντικών. Αυτοί συνθέτουν εν ολίγοις τον φασιστικό συρφετό και κάποιοι εξ αυτών επιτέθηκαν και στην κατάληψη παλιού νεκροτομείου.
Ας το έχουν όμως στο μυαλό τους, ότι θα βρισκόμαστε απέναντί τους με κάθε πιθανή αφορμή. Κι αν δεν υπάρξει αφορμή, θα την εφεύρουμε. Ο αντιφασισμός είναι ένας διαρκής αγώνας σε επίπεδο λόγου και πράξης, σε σχολεία, σχολές, γειτονιές, χώρους εργασίας. Όσο και να το θέλουν, δε θα σταματήσουμε να υψώνουμε τη φωνή μας ενάντια στο κράτος και στο κεφάλαιο, ενάντια σε κάθε φασιστική λογική. Στεκόμαστε δίπλα στους συντρόφους μας, με όπλο μας την αλληλεγγύη και συνεχίζουμε τον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.
ΚΑΜΙΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ