Τρίτη 3 Δεκεμβρίου, 18:00, πάρκο εργατικού κέντρου
Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου, 18:00 πολιτιστικό κέντρο Τούμπας
ΔΕΚΑ ΕΚΑΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ
ΝΕΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ Σ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ!
Με ανακοίνωση του πριν από μερικές μέρες ο υπουργός Προ.Πο μας ενημέρωσε ότι οι καταληψίες έχουν διορία δεκαπέντε ημερών να εγκαταλείψουν τα κατειλημμένα κτίρια ή έστω να συνεννοηθούν με τους ιδιοκτήτες και να “συμφωνήσουν όρους μίσθωσης” (sic). Ίσως να γελάγαμε με ένα τέτοιο τελεσίγραφο, όμως η συγκυρία είναι τέτοια που δε μας επιτρέπει να αστειευόμαστε. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί τους τελευταίους μήνες δουλεύουν νυχθημερόν και στο στόχαστρο τους έχουν βρεθεί σε πρώτη φάση οι μετανάστες με αλλεπάλληλες εκκενώσεις καταλήψεων στέγης μεταναστών, ενώ ταυτόχρονα σχεδιάζουν να δημιουργήσουν στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών σε ξερονήσια. Ωστόσο, η επέλαση του κράτους δεν περιορίζεται μόνο στην πιο αόρατη και περιθωριοποιημένη μερίδα της κοινωνίας. Στοχεύει παράλληλα και όσους αγωνίζονται. Προωθούν νομοσχέδια που μεταξύ άλλων επιδιώκουν να παρεμποδίσουν την κήρυξη απεργίας, κατήργησαν το άσυλο, επανέφεραν τη συμμορία των ΔΕΛΤΑ, αποφυλάκισαν τον Κορκονέα και απ’ ότι φαίνεται τα παραπάνω είναι μόνο η αρχή.
Όσον αφορά την εν λόγω εξαγγελία εκκενώσεων, προφανώς δεν αρκεί να πούμε ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε την πρακτική της κατάληψης που μετρά δεκαετίες πλέον στον ελλαδικό χώρο. Το κράτος ευελπιστεί με αυτό τον τρόπο να τρομοκρατήσει την κοινωνία και τα αγωνιζόμενα κομμάτια της, ενώ προαναγγέλει επί της ουσίας μια ακόμα κατασταλτική εκστρατεία εναντίον των καταλήψεων. Βέβαια, οι επιθέσεις της αστυνομίας στις καταλήψεις δε σταμάτησαν ποτέ. Άλλωστε και επί “αριστερής” διαχείρισης εκκενώθηκαν πολλά υπό κατάληψη κτήρια. Το τελεσίγραφο όμως παρ’ όλη τη γραφικότητα του, προσδίδει ένα παραπάνω ειδικό βάρος στην κρατική τρομοκρατία. Επιχειρούν να οξύνουν τα πνεύματα, να προκαλέσουν πόλωση, ώστε να νομιμοποιήσουν ύστερα τη βία των ένστολων δολοφόνων σε βάρος όσων αγωνίζονται.
Απέναντι σ’ αυτή την πολιτική, δεν έχουμε σκοπό να παραχωρήσουμε ούτε εκατοστό κατειλημμένου εδάφους. Κι αυτό γιατί οι καταλήψεις αποτελούν ανάσα στο μολυσμένο αέρα του αστικού τοπίου που ζούμε. Μέσα σ’ αυτές μεγαλώσαμε, σκεφτήκαμε, συζητήσαμε, οργανωθήκαμε, ερωτευτήκαμε, γελάσαμε, πονέσαμε.. Στεγάσαμε εκεί τα όνειρα μας κι αυτά χρόνο με το χρόνο πήραν μορφή. Εκεί που η αστική νομιμότητα πετάει τους ανθρώπους στο δρόμο, κάποιοι άλλοι αρνήθηκαν τον εκβιασμό του ενοικίου και οικειοποιήθηκαν χώρους ρημαγμένους, παρατημένους από τον πολιτισμό της κερδοφορίας. Όσο το κράτος, οι τράπεζες και οι συμβολαιογράφοι στήνουν ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, οι καταληψίες ξαναδίνουν ζωή σε κτήρια παρατημένα. Αυτά δηλαδή που οι κατασκευαστικές εταιρίες δε μπόρεσαν να “αξιοποιήσουν” εμπορευματικά.
Μέσα στους κατειλημμένους χώρους, λειτουργούν σε όλο τον ελλαδικό χώρο αυτή τη στιγμή κάθε λογής δομές μαθημάτων, βιβλιοθήκες, γυμναστήρια, ιατρεία… Πολιτικές ομάδες, συνελεύσεις γειτονιάς, αθλητικά ή εργατικά σωματεία, αυτοοργανωμένοι κινηματογράφοι και θέατρα, μουσικές ομάδες κ.α. Κι όλα τα παραπάνω χωρίς κανείς να έχει κέρδος, επειδή κοιτάξαμε ο ένας την άλλη στα μάτια κι όχι στην τσέπη. Χωρίς να έχουμε αρχηγούς συζητάμε και συνυπάρχουμε επί ίσοις όροις, εκεί που οι άνθρωποι δε χωρίζονται σε γηγενείς και “λαθραίους”.
Για αυτούς που μας κυβερνάνε, οι καταλήψεις αποτελούν αγκάθια. Κι αυτό γιατί αν το κέρδος είναι η μόνη τους αξία, εμείς αντιπαραθέτουμε την αλληλεγγύη και το μοίρασμα. Όσο αυτοί διαπράττουν χυδαιότητες πάντα υπό το μανδύα της αστικής νομιμότητας, εμείς αντιπροτείνουμε ένα νέο ηθικό και αξιακό κώδικα που καμία σχέση δεν έχει με τους νόμους τους. Οπότε ας έχουν στο νου τους ότι το ξημέρωμα της 6ης Δεκέμβρη -χρόνος λήξης του τελεσίγραφου- θα μας βρει στις καταλήψεις και στους δρόμους, όπως κι αν επιλέξει το κράτος να εφαρμόσει αυτό το τελεσίγραφο.
ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΗ
ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΧΙΛΗ!