Η κατάληψη Τerra Incognita στο κέντρο της Θεσσαλονίκης εκκενώθηκε, κατόπιν μιας χολιγουντιανού τύπου αστυνομικής επέμβασης, τον Αύγουστο του 2020. Κατά τα 16μιση χρόνια λειτουργίας της αποτέλεσε ένα ζωντανό κέντρο αγώνα στην καρδιά της πόλης, ένας χώρος ο οποίος στέγασε εγχειρήματα, φιλοξένησε συλλογικότητες και από τον οποίο πέρασαν χιλιάδες ανθρώπων από τον ελλαδικό χώρο και το εξωτερικό. Ένας χώρος που διεξάχθηκαν αναρίθμητες εκδηλώσεις, συναυλίες, προβολές, εργαστήρια, ένα αναπόσπαστο και κομβικό σημείο στην κινηματική ιστορία της πόλης.
Στις 14/02/2022 και μετά από ενάμιση χρόνο της εκκένωσης της κατάληψης η ασφάλεια Θεσσαλονίκης ξεκίνησε να παραδίδει κατ’ οίκον κλήσεις για προανακριτική κατάθεση σε 9 συνολικά άτομα σχετικά με μια ογκώδη δικογραφία που σχηματίστηκε και αφορά την υπόθεση Τerra Incognita. Στις 09/03 μέσω δικηγόρων τα άτομα που έλαβαν τις κλήσεις κατέθεσαν τα απολογητικά τους υπομνήματα. Τα άτομα αυτά καλέστηκαν να δώσουν εξηγήσεις για βαρύτατου τύπου κατηγορίες όπως: συμμορία, πλαστογραφία, κατασκευή και κατοχή εκρηκτικών υλών, κλοπή ηλεκτρικής και άλλης μορφής ενέργειας, περί φωτοβολίδων και πυροτεχνημάτων, νομοθεσία περί όπλων – οπλοχρησία σε συνδυασμό με άλλο έγκλημα.
Οι διώξεις αυτές, που μέχρι στιγμής είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα,
πραγματοποιήθηκαν με βάση φερόμενα ως ευρήματα που βρέθηκαν την ημέρα της
εκκένωσης στο κτίριο και φερομένων ως αποτυπωμάτων σε κινητά αντικείμενα ή
ονόματα από παλιούς λογαριασμούς. Οι διώξεις αυτές είναι διώξεις στο σωρό,
εκδικητικές και αυθαίρετες, όπως αυτές που συνηθίζει να στήνει η ασφάλεια
πολιτεύματος με άτομα ασύνδετα μεταξύ τους, με όποιο όνομα κατάφερε να “δέσει” για
να μεθοδεύσει μια ακόμη σκευωρία των διωκτικών αρχών, επικυρώνοντας τον κύκλο
των κατασταλτικών επιχειρήσεων ενάντια στις καταλήψεις- αποδίδοντας βαρύτατες
διώξεις σε άτομα και επιχειρώντας να επισφραγίσει στα δικαστήρια αλλά και να
εμπεδώσει κοινωνικά το πολυμασημένο αφήγημα ότι οι καταλήψεις είναι “κέντρα
ανομίας”. Ο στόχος προφανής: ο εκφοβισμός και ο τιμωρητικός παραδειγματισμός των
ατόμων που συμμετέχουν στηρίζουν ή επισκέπτονται κατειλημμένα εγχειρήματα και η
συνακόλουθη οικονομική και ηθική εξόντωσή τους.
Όλα αυτά συμβαίνουν την ίδια στιγμή που το πολιτικό σκηνικό γύρω μας καταρρέει με ραγδαίους
ρυθμούς. Το καπιταλιστικό σύστημα επιχειρεί να στεριώσει πάνω ένα σαθρό υπόβαθρο
που βασίζεται στη βία και την εξαθλίωση των από τα κάτω. Λεηλατώντας,
φτωχοποιώντας, εξαναγκάζοντας ανθρώπους στη μετανάστευση, πνίγοντας τους στις
θάλασσες ή τσακίζοντάς τους στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς. Εκεί που η ζωή μας έγινε τόσο φθηνή, τους απαντάμε: το όραμά μας για μια ανεξούσια ζωή είναι ακριβό. Οι καταλήψεις ήταν, είναι και θα είναι κομμάτι αυτού του οράματος, κανείς δεν μπορεί να χαλκεύσει την ιστορία τους, την οποία ήδη έχουν γράψει οι καταληψίες.
Η Tera Incognita υπήρξε για πολλούς/ες από εμάς το μέρος όπου ονειρευτήκαμε έναν
κόσμο διαφορετικό, όπου το ατομικό δεν υποτάσσεται αλλά εξυψώνεται μέσω του
συλλογικού, όπου η ισότητα και η ελευθερία παίρνουν νόημα ως λέξεις μέσω της
συντροφικότητας και, κυρίως, ένα μέρος όπου αυτά τα όνειρα δεν ήταν απλός
μπούσουλας για το μέλλον αλλά στοιχήματα στο εδώ και το τώρα. Αυτή η ιστορία δεν μπορεί να παραγραφεί, ούτε να ξαναγραφτεί για να χωρέσει στο αφήγημα του οποιουδήποτε. Κανένας μπάτσος, κανένας δικαστής, κανένας εισαγγελέας δεν μπορεί να την αμαυρώσει. Είναι μια ιστορία που δεσμευόμαστε να υπερασπιστούμε ως παρακαταθήκη του αναρχικού κινήματος.