Από το αίμα του Γρηγορόπουλου ως το αίμα του Σαμπάνη οι σφαίρες της αστυνομίας πάντα θα σημαδεύουν όσους/ες αντιστέκονται όσους/ες διαφέρουν όσους/ες περισσεύουν…
Φέτος κλείνουν 16 χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Ακόμα είναι νωπές οι μνήμες της τελευταίας μεγάλης εξέγερσης που σημάδεψε τη γενιά μας. Μιας εξέγερσης που χαρακτηρίστηκε από το ξέσπασμά της οργής μεγάλων κομματιών της κοινωνίας, μια εξέγερση αυθόρμητη και ακηδεμόνευτη. Μετά την εξέγερση ακολούθησε περίοδος μεγάλων κινηματικών διεργασιών τα απολέσματα των οποίων δεν άργησαν να φανούν, από τη σύσταση σωματείων βάσης και συνελεύσεων γειτονιάς, μέχρι τη δημιουργία στεκιών και καταλήψεων σε διάφορες πόλεις στον ελλαδικό χώρο.
Όσον αφορά την εγκληματική οργάνωση που ονομάζεται ΕΛΑΣ 16 χρόνια μετά τίποτα δεν άλλαξε στους κόλπους της. Τα αιτήματα του δημοκρατικού τόξου για “εξυγίανση” της αστυνομίας ήταν κενά περιεχομένου. Εμείς δεν περιμέναμε βέβαια να αλλάξει κάτι διότι γνωρίζουμε ότι αυτός είναι διαχρονικά ο ρόλος της αστυνομίας, είναι τα πιστά σκυλιά κράτος κεφαλαίου είναι ο πλέον αντικοινωνικός μηχανισμός που βάζει πλάτες στο κεφάλαιο και επιτίθεται στους κοινωνικά ασθενέστερους. Είναι τα ίδια καθάρματα που οργανώνουν, συμμετέχουν και συγκαλύπτουν βιασμούς και κυκλώματα trafficking. Οι ένστολοι δολοφόνοι – με τις ευλογίες της αστικής δικαιοσύνης- συνεχίζουν απρόσκοπτα να διαπράττουν εγκλήματα αφού πρώτα έχει εμπεδωθεί ότι κινούνται σε καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας. Μετά τον Γρηγορόπουλο δυστυχώς ακολούθησαν πολλές δολοφονίες από την αστυνομία. Ρομά και μετανάστες ως κομμάτια των πλέον ευάλωτων κοινωνικών ομάδων είναι στο στόχαστρο. Τον Οκτώβριο του 2021 δολοφονείται ο 18 χρονος Νίκος Σαμπάνης και τον Δεκέμβριο του 2022 δολοφονείται ο 16χρονος Κώστας Φραγκούλης. Το έγκλημά τους; ότι ήταν ρομά φτωχοί, ο πρώτος δε σταμάτησε στο σήμα της αστυνομίας και ο δεύτερος εκτελέστηκε από μπάτσους μετά από καταδίωξη γιατί έφυγε από βενζινάδικο και δεν πλήρωσε 20 ευρώ βενζίνη. Έχουμε υποχρέωση να θυμόμαστε κάθε ένα/ μια από τους δολοφονημένους/ες και να μην αφήσουμε την μνήμη να ξεθωριάσει.
Το τελευταίο διάστημα η συμμορία της ΕΛΑΣ συστηματικά προβαίνει σε προληπτικές προσαγωγές ατόμων που κατευθύνονται προς τις διαδηλώσεις/ πορείες. Συνήθως η ΕΛΑΣ κλέβει τον εξοπλισμό περιφρούρησης και φορτώνει πλημμελήματα σε συντρόφους/ισσες που θα τον χρεωθούν. Αν μάλιστα κανείς αρνηθεί την δαχτυλοσκόπηση, είναι σίγουρο ότι θα περάσει το βράδυ του στο κρατητήριο… Έτσι, σε κάθε καλεσμένη πορεία η συμμορία της ΕΛΑΣ βρίσκεται έξω από στέκια και χώρους προσυγκέντρωσης αγωνιστών/ριων και απεργών. Πρόσφατα παραδείγματα προληπτικών προσαγωγών είναι η πορεία της 17ης Νοεμβρίου αλλά και η απεργία της 20 Νοεμβρίου στην οποία οι μπάτσοι περικύκλωσαν μέλη του ΣΕΤΗΠ και της Ταξικής Πρωτοβουλίας Βάσης εργαζομένων στις τηλεπικοινωνίες & την πληροφορική και εντέλει συνέλαβαν τον ένα απεργό στον οποίο απαγγέλθηκαν κατηγορίες για οπλοκατοχή, χρεώνοντας τις σημαίες του μπλοκ ως όπλα. Στη συνέχεια, επιχείρησαν να κάνουν το ίδιο και στην προσυγκέντρωση των μελών του σωματείου βάσης ψυχικής υγείας, αλλά η αποφασιστικότητα των απεργών το απέτρεψε.
Διανύουμε μια εποχή που την χαρακτηρίζει η ακραία υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής. Από τα ναυάγια των μεταναστών στις θάλασσες, τα εργατικά δυστυχήματα – εργοδοτικές δολοφονίες, από τους βασανισμούς και τους βιασμούς στα αστυνομικά τμήματα, τις επιθέσεις των μπάτσων στις διαδηλώσεις μέχρι την φτωχοποίηση, την υποτίμηση της εργασίας και την ακρίβεια, είναι όλα εκφράσεις της ίδιας εγκληματικής πολιτικής κράτους και κεφαλαίου.
Το κράτος εφαρμόζοντας το δόγμα τάξη και ασφάλεια επιχειρεί να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη και να στρέψει το στόχαστρο στον εσωτερικό εχθρό. Με αφορμή την πρόσφατη έκρηξη στους Αμπελόκηπους (που είχε ως αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ο αναρχικός Κυριάκος Ξ. και να τραυματιστεί πολύ σοβαρά η αναρχική Μαριάννα. Μ) άρχισε να ξεδιπλώνεται ένα ακόμα τρομοσενάριο από αυτά που μας έχει συνηθίσει η αντιτρομοκρατική. Για την συγκεκριμένη υπόθεση έχουν προφυλακιστεί ήδη τρία άτομα (μεταξύ των οποίων και ο αναρχικός Νίκος Ρωμανός), βάσει ενός σαθρού κατηγορητηρίου κατηγορούμενοι για σύσταση και ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση.
Ο δρόμος που άνοιξε η εξέγερση του 2008 είναι ακόμη ανοιχτός εάν θέλουμε να επιβιώσουμε συλλογικά και να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Ο Δεκέμβρης δεν ήταν απάντηση ήταν η ερώτηση.