Συμμετέχουμε στην απεργία της 28ης Φεβρουαρίου
Στηρίζουμε τα μπλοκ των Σωματείων Βάσης και των Ταξικών Πρωτοβουλιών
-Προσυγκέντρωση Καμάρα 10πμ
-Συγκέντρωση Άγαλμα Βενιζέλου 11πμ
Έχουν περάσει 2 χρόνια από το έγκλημα των Τεμπών, όπου 57 άτομα δολοφονήθηκαν πάνω στις ράγες των τρένων στην μεγαλύτερη σιδηροδρομική τραγωδία της χώρας, όταν μια επιβατική αμαξοστοιχία συγκρούστηκε με μια εμπορική. Επίσης, μεγάλος είναι ο αριθμός των τραυματιών που επέζησαν της σύγκρουσης αφήνοντας τους ανεξίτηλες μνήμες από τη τραγική εκείνη νύχτα. Από τη πρώτη στιγμή κυβέρνηση-ΜΜΕ έκαναν τεράστια προσπάθεια να δοθεί η αίσθηση του ανθρώπινου λάθους, δίνοντας διάφορες κακοστημένες παραστάσεις για να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη, με κύριο στόχο την αποποίηση των ευθυνών τους.
Η σύγκρουση αυτή εκτός του ότι ήταν προδιαγεγραμμένη, αναδεικνύει σε βάθος την αναλγησία κράτους/κεφαλαίου απέναντι στην ανθρώπινη ύπαρξη. Αρχικά είναι ξεκάθαρο ότι η επίθεση που γίνεται στους χώρους εργασίας τα προηγούμενα χρόνια με όλα αντεργατικά νομοσχέδια αλλά και στη συνδικαλιστική δράση συνολικά σκοπό έχει την αποδυνάμωση και πειθάρχηση της τάξης μας. Επιδιώκουν μια εργατική τάξη απενεργοποιημένη και αδύναμη σε συνδυασμό με μια φοβισμένη κοινωνική βάση. Δυστυχώς για αυτούς στην περίπτωση αυτή οι εργαζόμενοι έγκαιρα ειχαν προειδοποιήσει για ό,τι έπεται και η εργοδοσία συνειδητά επέλεξε την μαζική δολοφονία στον βωμό του κέρδους και της εξυπηρέτησης συμφερόντων. Ο ΟΣΕ είναι βέβαια μέρος των ιδιωτικοποιήσεων και προφανώς δεν έγινε το παραμικρό για την βελτίωση της ασφάλειας των δικτύων, απεναντίας το δίκτυο υποβαθμίστηκε, εκατομμύρια χάθηκαν σε μίζες και ρουσφέτια με την εμπλοκή της διαφθοράς να φτάνει σε ανώτατα επίπεδα.
Ότι επακολούθησε της σύγκρουσης αποτελεί την επιτομή της συγκάλυψης, σε μια υπόθεση που έχει συνταράξει την κοινωνία η οποία σύσσωμη βρίσκεται -μετά από καιρό- σε κίνηση. Όμως αυτή η κινητικότητα δεν ήρθε σε κενό χρόνο, είναι το αποτέλεσμα μιας ακραίας αντικοινωνικής πολιτικής κράτους/κεφαλαίου όλων των προηγούμενων χρόνων, όπου είχαν συνηθίσει να λειτουργούν με αλαζονεία χωρίς την έννοια του πολιτικού κόστους και σαφώς δεν υπολόγισαν οτι η καταπίεση αυτή λειτουργεί σωρευτικά. Οι ογκώδεις κινητοποιήσεις έδωσαν την αίσθηση ότι υπάρχει σιωπηρός κοινωνικός αναβρασμός που έχει διάρκεια και απαιτεί δικαιοσύνη για τα θύματα. Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου βγήκε στους δρόμους σε μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που έχουν γίνει τα τελευταία 20 χρόνια.
Κυρίαρχο ζητούμενο στο έγκλημα των Τεμπών είναι η απονομή δικαιοσύνης στην μνήμη των θυμάτων. Όμως όποιο και να είναι το αποτέλεσμα της δικαστικής εξουσίας σε σχέση με τις ποινικές ευθύνες των εμπλεκόμενων η πραγματική δικαιοσύνη θα αποδοθεί στους γεμάτους δρόμους και πλατείες της χώρας, από όλους αυτούς που θα ανταποκριθούν στο κάλεσμα των απεργιών, των συγγενών όλων των συλλογικοτήτων και φορέων της κοινωνίας που θα σπάσουν τον φόβο απαιτώντας δικαιοσύνη.
Η οργή στα καταπιεσμένα κομμάτια της κοινωνίας μπορεί να κλιμακωθεί και να βγει εκτός των συνηθισμένων ορίων. Οι χειρισμοί του εγκλήματος των Τεμπών έρχονται σε σειρά όλων των προηγούμενων να δημιουργήσουν ένα μείγμα κοινωνικής ασφυξίας. Από την κατάργηση του 8ώρου και τα ελλιπή μέτρα προστασίας στους χώρους εργασίας φτάσαμε να μετράμε 113 δολοφονημένους εργαζόμενους μόνο για το 2024, από την υποβάθμιση της υγείας και την υποστελέχωση σε όλες τις δομές άνθρωποι πεθαίνουν περιμένοντας ένα ασθενοφόρο ή μεταφέρονται σε καρότσες, από την ακρίβεια που φτωχοποιεί καθημερινά ακόμα μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα υπέρογκα ποσά των λογαριασμών και λοιπών εξόδων (ρεύμα/καύσιμα/ενοίκιο/σούπερ μάρκετ κτλ), από την πνιγμένη Θεσσαλία μέχρι τον καμμένο Έβρο, από την κατεστραμμένη Εύβοια μέχρι το ναυάγιο στην Πύλο, έως και την ακραία καταστολή σε οποιαδήποτε έκφανση της ζωής μας ένοχοι είναι το κράτος και κεφάλαιο.
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΩΝ
ΓΙΑ ΤΟ ΧΤΙΣΙΜΟ ΕΝΟΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ