ΣΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΝΟΤΟ
ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΜΕ ΤΟΙΧΟΥΣ ΣΤΗΝΟΥΜΕ ΓΕΦΥΡΕΣ
Ζούμε σε καιρούς που το κεφάλαιο αναδιαρθρώνεται σε παγκόσμια κλίμακα και ο καπιταλισμός -παρά τους κλυδωνισμούς- επελαύνει, δημιουργώντας συνθήκες ασφυξίας στις κοινωνίες.
Αυτό που σαν απαθείς παρατηρητές παρακολουθούσαμε μέχρι πρότινος να συμβαίνει σε “αναπτυσσόμενες” χώρες της καπιταλιστικής περιφέρειας, εδαφικοποιήθηκε και στην ευρωπαϊκή ένωση, σε εδάφη “ασφαλή” κατά τα άλλα. Για τη διατήρηση της κυριαρχίας του κεφαλαίου επιστρατεύονται πολιτικές σκληρής λιτότητας, καταστροφή των παραγωγικών δυνάμεων, και συνθήκες ακραίας υποτίμησης της εργασίας, ώστε να αυξάνεται το ποσοστό κερδοφορίας των αφεντικών.
Εκτός ευρωπαϊκής ένωσης και σε γεωγραφικά εγγύς περιοχές σημειώνονται μια σειρά από εξεγέρσεις σε κοινωνίες που τους έχουν επιβληθεί διδακτορίες και που μαστίζονται από μακροχρόνιους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Πόλεμοι και καθεστώτα που στηρίζονται από τις παγκόσμιες δυνάμεις της κυριαρχίας, με το αζημίωτο…. για να αντλούν αδηφάγα πόρους καταστρέφοντας περιοχές, ανθρώπους, εξαφανίζοντας οικοσυστήματα, καταδικάζοντας κοινωνίες στο θάνατο, προκαλώντας παράλληλα τεράστιες μεταναστευτικές ροές.
Στον ευρωπαϊκό νότο, με τον ελλαδικό χώρο να είναι στο κέντρο αυτής της οικονομικής και πολιτικής δίνης ένας σιωπηλός πόλεμος είναι σε εξέλιξη. Είναι τέτοιας έντασης όμως, που κάνει όλο και περισσότερο ασταθές το έδαφος που πατάμε.
Για να εμπεδωθεί και να εδραιωθεί το καθεστώς έκτακτης ανάγκης είναι απαραίτητη η σύμπλευση όλων των ευρωπαϊκών δυνάμεων της κυριαρχίας σε ένα βασικό στόχο. Την πάταξη των αντιστάσεων. Πράγμα το οποίο προϋποθέτει την ενίσχυση της καταστολής με υλικά και νομοθετικά μέσα. Το είδαμε τα τελευταία χρόνια να συμβαίνει σε όλους τους αγώνες. Σε τοπικούς, (στα οδοφράγματα της Λευκίμμης, της Κερατέας, των Σκουριών), σε εργατικούς και πιο διευρυμένους αγώνες.
Ιταλία
H πάλαι ποτέ ισχυρή αυτοκρατορία της Ευρώπης διέπεται από έντονες αντιθέσεις καθώς η ιταλική κοινωνία μαστίζεται επίσης από φτώχεια. Στοιχεία δείχνουν ότι η οικονομική κρίση πλήττει την νότια Ιταλία επτά φορές περισσότερο από τις υπόλοιπες ιταλικές περιφέρειες. Στην Καλαβρία συγκεκριμένα χιλιάδες οικογένειες ζουν χωρίς ρεύμα αδυνατώντας να πληρώσουν. Οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί κατακόρυφα (βλ. λευκές χήρες- σύζυγοι αυτόχειρων) επιβεβαιώνοντας με τον πιο μακάβριο τρόπο τις ομοιότητες των χωρών του ευρωπαϊκού νότου που συνθλίβονται από τον καπιταλισμό.
Η “ομαλότητα” περνάει μέσα από την επιβολή του νόμου. Συλλήψεις αγωνιστών ενάντια στην υπερταχεία (ΝΟ TAV), εκκενώσεις καταλήψεων στη Ρώμη, στη Φλωρεντία και αλλού. Με πρόσχημα την “αξιοποίηση” δεκάδες κτίρια έχουν εκκενωθεί και χιλιάδες άτομα έχουν μείνει άστεγα. Από την άλλη, η αμφισβήτηση του “ευρωπαϊκού οράματος” έχει ενισχύσει τις αυταπάτες διακυβέρνησης από λαϊκιστές τύπου Μπέμπε Γκρίλο, έχει όμως ενισχύσει και τις ακροδεξιές και νεο-φασιστικές τάσεις (Casa Pound, Forza Nuova).
Τι κι αν έχουν περάσει ήδη δέκα χρόνια όταν με βάση το θεώρημα Μarini εξαπολύθηκαν χιλιάδες διώξεις εναντίων αναρχικών. Σήμερα, στην Ιταλία βρίσκονται στις φυλακές πολλοί αιχμάλωτοι αγωνιστές υπόδικοι ή καταδικασμένοι σε πολυετείς ποινές με βάση τον ιταλικό αντιτρομοκρατικό νόμο. Επιπλέον, η πρόσφατη επίθεση φονταμενταλιστών στο Παρίσι χρησιμοποιήθηκε σε επίπεδο προπαγάνδας για να κατατεθεί στην ιταλική βουλή νέος αυστηρότερος αντιτρομοκρατικός νόμος.
Εμείς επιδιώκουμε να ενώσουμε το νήμα των αντιστάσεων μεταξύ των εκμεταλλευομένων και των καταπιεσμένων. Μέσα από την έκφραση διεθνιστικής αλληλεγγύης αντιλαμβανόμαστε, αναλύουμε επεξεργαζόμαστε, ενισχύουμε το κοινό μέτωπο των αντιστεκόμενων στον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο. Οι αντιστάσεις αναδύονται από μικρά και από μεγάλα. Στην Ιταλία μέσα από το κίνημα κατά των εξώσεων, από τις πανιταλικές κινητοποιήσεις στις φυλακές, από τα σαμποτάζ στα εργοτάξια.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές διεξάγεται στις ελληνικές φυλακές μαζική απεργία πείνας για την κατάργηση του αντιτρομοκρατικού πλαισίου, και όλων που αυτό συνεπάγεται.
Σε Ελλάδα και Ιταλία στέλνουμε το μήνυμα της αλληλεγγύης και δεν ξεχνάμε ότι ο κοινωνικό-ταξικός πόλεμος που μαίνεται έχει και ομήρους, την Κιάρα, τον Κλαούντιο, τον Κώστα, το Νίκο, το Δημήτρη…
Στον ευρωπαϊκό νότο να σπάσουμε τον τρόμο
των νομοθετών, των δικαστών και των μπάτσων
η μικροφωνική- συγκέντρωση έξω από το ιταλικό προξενείο Θεσ/νικης πραγματοποιήθηκε
στα πλαίσια της αναρχικής καμπάνιας διεθνιστικής αλληλεγγύης 3 γέφυρες
